Bolum 1

2.1K 75 22
                                    

Park Jimin fotografciydi.Guzel yerlerin fotograflarini cekerdi.Fotograf cekme sevgisi daha kucuk yaslarindan baslamisdi.O yetenekliydi kendi isinde bu yuzden unlu insanlarla da calistirdi.Bir cok muhtesem manzarasi olan yerlerde olmus ve cok sayda fotograflar cekmisdi.Ama onun asil gitmek istediyi yer ise Yuce Topraklardi.Bu yer gidenlerin anlatdiklarina gore cok guzel bir yermis.Her seyi saf ve temizmis.Insanin ordan bir girdiginde hic ayrilasi olmuyormus.Ama burada garip yaratiklar yasarmis.Basta  insanlar bu sozlere inanmadilar ama giden insanlar donmeyince ve ya donmeyi basaran insanlar kan ve yara icinde kalinca inanmaya basladilar.Insanlar ilk olarak orada ruhani varliklarin oldugunu sandilar.Bir kisim insanlar bunun yalan oldugunu ve bu yaralarin vahsi bir hayvan tarafindan acildigini soyluyorlardi.Ordan kurtulmayi basaran bir insanin dedigine gore inanmasi ne kadar guc olsa da orada elfler ve kurtadamlar yasiyormus.Insanlar icin kurtadamlar efsaneydi.Vampir ve cucelerin oldugu gibi.Ama ordan kurtulan insanlarin uzerindeki yaralara bakinca da bunu bir vahsi hayvanin degil de daha buyuk bir seyin etmis oldugu belli oluyordu.

Ama bunca seye ragmen Jimin hala o topraklara gitmek istiyordu.O gercekten cok uslanmaz cocuktu.Basina ne gelirse merakindan gelirdi.Ama ora gitmege kararliydi.Ya gidip olucekti ya da o guzel yerde olup fotograflar cekicekti.

Gidicegini karara aldigi icin cantasini hazirlamaga basladi.Ailesi ondan uzakta yasiyorlardi ve artik bir yetiskin oldugu icin cok sik aramiyorlardi.

Jimin cantasini goturup sakin ve yavas adimlarla kimseye caktirmadan uzaklasiyordu.Zaten diger insanlar onu pek umursamiyorlardi.O sehrin sonundaki ormana girdi.Burasi karanlik oldugu icin fener yakmisti.Dogrusu hala korkuyor ve basina neler gele bilecegini dusunuyordu.Ama cok inatci oldugu icin bir turlu kararindan da done bilmiyordu.

Ormanin derinliklerine dogru ilerlerken takip ediliyor gibi hiss ediyordu.Belki de cok heyecanlandim ondandir diye dusundu.Biraz daha ilerledi.Birisinin haraket etdigini acik aydin duyuyordu.Ama tepki vermek icin fazla korkakti. Bir muddet sonra rahat nefes almisti.Artik orman bitmisti.Yoluna daha rahat devam ede bilirdi.Birkac dakika sonra bir yere geldi.Bu yer cok guzeldi.Her taraf guzel kus melodileri ile doluydu ve bahar kokusu her tarafa yayilmisti.Havasi o kadar temizdi ki nefes alip bir daha aldigin nefesi vermemek istiyorsun.Burasi harikaydi.Dogru yere geldigini dusundu.Burada cok guzel fotograflar ceke bilirdi.Daha sonra ise o vahsi yaratiklara eger gerceklerse yakalanmayip eve done bilirdi.Bu olaydan sonra insanlar bu kadar cesur ve becerikli oldugu icin ona hayran kalicakti.Birisinin onunla gurur duymasini istiyordu o.Babasi ve annesinin meslegi doktordu.Bu yuzden onlar Jiminin de doktor olmasini istiyordular.Jimin ise cocukluk hayali olan fotorafci oldu ve ailesi onu bu iste desteklemedi.

Jimin aklindaki dusunceleri unutmaga calisip cantasindaki fotograf makinesini aldi.Hala birisinin onu izledigi hissine kapiliyordu.Jimin begendigi manzaralarin fotografini cekmege basladi.Kimseyi gormedigi  icin bu yaratik meselesinin tamamile bir yalan oldugunu dusundu.Ama birden arkasinda birini hiss etdi.Tam donup bakicagi an arkasindaki varlik onun boynuna soguk bir alet dayatip hafif bir sok verdi.Jiminin bilinci sokun etkisiyle kapandi.

Evet arkadaslar merhaba.Bu benim ilk omegaverse hikayem.Umarim begenirsiniz .

My AlphaWhere stories live. Discover now