A New Hope | Taekook

Bana Neler Oluyor Böyle

Yeniden merhabalar!!

Nasılsınız bakalım iyi olmanızı diliyorum yeni bölümlerle karşınızda olmaya devam edeceğim umarım beğeniyorsunuzdur lütfen hayalet okuyucu olmayın sizlerin duygularını öğrenmek istiyorum beğenilerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum..

İyi okumalar sizleri seviyorum...

Jungkook hastanede iken Namjoon'a evindeki misafir odalarının birisini hazırlamasını istemişti özellikle odanın en ışık alan ve ferah olan oda olmasını istemişti Namjoon her şeyi halledip evden gitmişti.

...

Tae rüyasında çok mutluydu kocaman bir evi ve mükemmel bir işi vardı şuan rüyasında ki kendini çok kıskanıyordu çünkü normal hayatta asla bu kadar mutlu olmamıştı rüyasında Jimin'i de görüyordu onun hayvan dostları ile eğleniyorlardı elinde olsaydı uyanmamak bile istiyordu ama birden rüyası kararmıştı şimşekler çakıyor bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyordu o sırada Jimin diye sayıklayarak uyanmıştı. Gözlerini açtığında pencereden giren güneş gözlerini kısmasına neden olmuştu.

Kapının önünde sırtını duvara yaslamış şekilde Tae'nin uyanmasını bekleyen Jungkook Jimin'i sayıkladığını duyduğunda sinirlenmişti. Tae'nin gözleri kapının orada duran Jungkook'u bulmuştu kısık olan gözleri onu görünce irileşmişti. ''Hemen Jimin'i mi özledin adını sayıklıyordun'' diyerek gözlerini Tae'nin gözlerine dikmişti ''Senin Jimin'in evinde ne işin var'' demişti hafif kısık sesle Jungkook dediği şeye gülmemek için kendini zor tutmuştu Jimin'in evi mi neredeyse kendi evinden kovulacaktı ''Kendi evimden mi kovacaksın beni'' dediğinde Tae şaşırmış bir şekilde Jungkook'a bakıyordu ''Ama ben Jimin'in yanındaydım senin evine nasıl geldim en son Jimin beni evine getirmişti'' Jungkook hala bir tepki vermiyordu ''Gerçekten hiçbir şey mi hatırlamıyorsun biraz zorla kendini belki bir kaç bir şey gelir gözünün önüne'' dediğinde Tae kendini biraz zorlasa da gerçekten hatırlamıyordu bu ona da çok saçma geliyordu gerçekten nasıl hatırlamazdı kendini aptal gibi hissediyordu.

''Jimin seni evine götürdüğünde çok ateşlenmişsin oda elinden geleni yapmış ateşini düşürmek için ama başaramayınca korkup hastaneye götürmüş bir gece hastanede kaldıktan sonra Jimin'in sana bakamadığını görünce seni evime ben getirdim'' dediğinde Tae şaşkınlıkla Jungkook'u dinliyordu gerçekten bunlar ne ara olmuştu hiçbir şey hatırlamıyordu ama onu evinde istemiyordu şimdi neden onu evine getirmişti bu evden ağlayarak çıkmıştı o gece aklına gelince gözleri dolmuştu o kadar nefretini öfkesini ona kusmuştu şimdi neden kendi elleri ile onu getirmişti bu onu sinirlendirmişti çünkü ağlayarak çıktığı eve geri gelmek sardığı yarasına tuz basmak gibiydi acısını iliklerine kadar hissediyordu.

''Peki sen kibirli ve öfkeli biri olarak bana bakabileceğini mi düşündün hemde benden nefret ettiğin halde beni bu evden kovarken gözlerinin içi gülüyordu şimdi kendi ellerinle buraya getirip bana bakabileceğini mi söylüyorsun?'' dediğinde Jungkook olduğu yerde dona kalmıştı ne diyeceğini bilmiyordu sadece Tae'ye bakıyordu ama Tae bir cevap bekliyordu o gün söylediği her kelimenin canını yaktığı gibi bugünde o lafları söylemesini istiyordu söylesin ki bu evden gidecek bir bahanesi olsun şuan kaçıp gitmek istiyordu ondan uzak nere olursa olsun bir daha onu görmemek için her şeyi yapardı ama bir sorun vardı onu götürecek ayakları bu evden dışarı adım atmıyordu ne olmuştu ona böyle karnına bir yumruk yemiş gibi hissediyordu ama bir diğer yumruğun atılmasını bekliyordu da bu düşünceleri kafasından bir çırpıda atıvermişti bunları düşünmek dahi onun canını yanmasına neden oluyordu.

Yataktan bir hışımla çıkarak kapının orada bekleyen Junkook'un yanına giderek aralarında bir iki adım mesafe kalana kadar yürümüştü ''O gün gözlerindeki ateşi görmüştüm şimdi bir boşluktan ibaret'' diyerek yanından geçip giderken Jungkook donup kaldığı yerden hızla sıyrılarak Tae'nin kolundan tutmuştu Tae sırtı dönük bir şekilde durmuştu ona bakmıyordu bile eğer bakarsa o gözlerindeki boşlukta kaybolacaktı bunu biliyordu bu yüzden ona dönmemişti. ''Gitme'' dediğinde Jungkook yutkunamamıştı boğazında bir yumru varmış gibiydi nefes bile alamıyor gibiydi ilk defa karşı taraf bu kadar ağır laflar ederek haklıydı o evde olmayınca ev çok sessizleşmişti zorla yutkunarak devam etti sözlerine ''Özür dilerim'' dediğinde Tae'nin kolunu tutan eli yere düşmüştü. ''Ben yanlış yaptığımın farkındayım ama ben böyle biriyim evimde kalan yabancı biri olduğundan sana alışmam için bana zaman ver bu yüzden'' sessiz ama onun duyabileceği şekilde tekrardan ''Gitme'' diyebilmişti. Tae'nin hala sırtı dönüktü hiç tepki vermiyordu şuan yaşıyormuydu onu bile bilmiyordu kafasının içinde yankılanan 'Gitme' kelimesini asla çıkartamıyordu resmen büyük dalgalar halinde bütün bedenini sarıyordu ona ne yapıyordu böyle bütün vücudu uyuşmuş gibiydi gitmek istese de hareket edemiyordu.