2

23 6 0
                                    

"Oh sige! Ikaw na bahala sa kaibigan ko Xavion ah! Bye! Have fun!" Pagkaupo ko ay tumayo rin agad si Patricia, at nagpaalam.

"Hey... Um, pasensya na kailangan ko pang magpatulong kay Patricia kasi hindi ka na namamansin." Tugon agad ni Xavion pagkaalis ni Pauline. Simula kasi nung yakap namin sa zoo ng school ay di na kami ulit nag-usap. "Did I offend you by my moves?"

"No!" Tanggi ko. Dumating ang waitress at nagserve sa'min, mukhang nag-order na siya beforehand.

"Magkaano-ano ba kayo ni Kheana?" Tanong ko kalaunan.

He sipped his coffee. "Wala naman."

"She was so mad when she saw us both that day on the zoo."

Mabuti nalang at tinuruan ako ni Patricia paano makipag-usap sa mga tao, para makaiwas sa mga awkward moments, lalo na't hindi palasalita si Xavion.

"She threatened me na isusumbong daw niya tayo sa school kung hindi ako lalayo sa'yo" nanlaki ang mata niya.

"What?... I'm really sorry Lis are a very close family friend..." alam ko naman ang relasyon ng mga Wang at mga Li their families are both chinese businessmen here in General Santos.

"Does that have to do with this? I mean sinaksak niya ng ballpen si Patricia and she's spreading rumors! Anong konek ng pagiging family friends niyo?"

"She likes me... That's what I know, our parents wants us together for business. Pero anong magagawa nila? I don't like Kheana" medyo guilty pa na tugon ni Xavion, ang bilid ng pagsasalita niya tunog defensive tuloy.

Now that explains it! Assumera naman pala itong si Kheana! Inaako niya si Xavion!

Hindi dahil gusto sila ng parents nila ay kan'ya na si Xavion! I rolled my eyes at my thought.

Tumahimik kaming dalawa, wala akong maisip na topic, ganun din siya- I mean ganun naman siya parati. I was moving my teaspoon in circular motion while I let my eyes roam around. It's too awkward! Think of something Eudescey!

"Uhh..." napalingon siya sa'kin matapos kong sambitin 'yon. "Why don't you like Kheana? I mean she's smart, beautiful, talented... Name it!"

"I like someone else."

See? Ganyan siya makipag-usap! Patapos! Kaya nahihirapan akong patagalin ang usapan. He is so straightforward walang pasikot-sikot. Ni-hindi ko na nabigyang pansin ang sagot niya.

"Anyways do you have plan?" I asked. Paano ba naman kasi kung alam ko lang na siya pala ang makikita ko dito sana sinabi ko kay daddy na dun ako kakain!

"Why?" Whaaatt?? Anong why ka d'yan?! Hindi mo ko papakainin? Kung di lang kita crush eh tse!

"I-I mean..." biglang bawi niya. "Are you free? I'll ask you for dinner sana."

Whoo! "Of course!"

I can't help but to ask. "First time mo toh noh?" I wiggled my eyebrows. Napakagat labi siya.

"Y-yes... I-I'm sorry if-"

"Hindi!" I laughed. "Don't be so nervous around me!"

"Can't help it!"

"Lakas nga ng loob mo na yakapin ako!" Mas pumula ang pisnge niya kaya mas natawa ako.

How can he be so hot and cute at the same time?! But to be honest, first time niya talaga toh? I mean sa gwapo niya'ng yan? I mean kapag kumindat siya nakakahulog-panty na, paano pa kaya kung dumamoves na siya?

We talked about our elementary schools, our first impressions about each other, and many more. Tsaka nalaman kong, tinawagan niya pala si Pauline ng napagtantong halos magt-trenta minutos na akong late! Nakakahiya tuloy!

First Love, Last [Slow Update]Where stories live. Discover now