First Love, Last [Slow Update]

18

A/B:

This chapter will be really short ^-^

--

Nang makuha ko ang regalo ay dumiretso ako sa aming security para magtanong kung sino ang nagbigay nang regalo'ng iyon.

My heart is sinking with so many feeling I can feel my knees trembling. 

Inilagay ko ang kahon sa lamesa ng aming security room tsaka ipinagdikit ang mga kamay. 

"K-kuya pa'no niyo po 'yan nakuha?" Tanong ko agad sa lalake'ng naroon.

"Ah ma'am iniwan po sa labas, uh... kinuha po namin dahil may nakasulat na pangalan ng syota niyo." He scratched his nape, napatingin rin ako sa kahon at may naka-emboss na pangalan niya roon.

"Pwede ko ho ba'ng makita ang CCTV footage?" I asked, I'm desperate right now! I want to see him! Kahit na sa CCTV footage na lang!

"S-sige ho," Naririnig ko ang bulungan ng security team namin, kita rin ang kaba nila. Marahil ay dahil sa inaakto ko kaya sila kinakabahan. 

Mula sa upuan ng pc'ng naroon ay tumayo siya tsaka inilahad iyon sa akin. 

I clicked on the spacebar to play the paused video. 

To my surprise it was a girl in pink and a white shall! She left the box before looking up in the camera before waving. Kahit na ngumiti si Dom ay nakikinita ko sa kaniya'ng mga mata ang awa at lungkot.

I sighed.

Hindi man lang siya ang nagbigay. Tumayo ako tsaka  kinuha ang kahon. "Sige ho kuya maraming salamat.".

Para ako'ng nakalutang habang naglalakad pabalik sa mansyon. Naabutan ko pa si Patricia na nagp-print.

"Ayos ka lang?" Maingat niya'ng tanong. Sadly, I smiled at her before signalling the lift.

"B-bihis lang ako," Tumango siya.

Pagkarating ko sa aking kuwarto ay agad ako'ng bumagsak sa kama. I covered my face with my palm before... finally... crying.

Why does my first love has to be this hard though?!

Suminghot ako.

Sa dinami-rami ng tao sa mundo ba't sa'kin pinasan ang problema?! 

Nagkaroon ako ng kaibigan na sa huli ay naging bully ko. Nalaman ko'ng ampon ako. Pinahiya ako. Napamahal ako sa isa'ng...

I sighed trying to calm myself down but failed. The only thing I knew that I cried myself to sleep.

I woke u with throbbing eyes ofcourse so I decided to have a cold shower.  I threw a really heavy make-up to cover my eyes.

I chose once again to take the stairs to take my time.

"Hon, kumusta are you tired? Hatid ka namin ngayon." Mama offered. Nanlalaki ang mga mata ko nang makita sila ni Papa na naghahanda pa nang almusal. 

I opened my phone to see the time. It's 7:30 a.m., kadalasan ay umaalis sila'ng dalawa sa bahay sa mga oras na ito.

"Oh hon, we are the bosses we set our working hours." Si Mama ulit, nakita niya siguro ang gulat ko'ng mukha. 

"Ihahatid ka namin ngayon dahil sabi ni Patricia pagod na pagod ka raw." Si Papa. "Nga pala nai-print na ni Pat ang iyong thesis, na-bind niya na rin."

Sinilip ko iyon sa sala at naroon na nga!

"Kumain ka na." I sat down on the dining and started eating. We talked and laughed while eating, it really makes me feel better.