Forever and Never (FRANDEESAL)

Chapter 2

Frances' POV

"It's easier said than done."

"Hindi mo ba talaga kayang mabuhay na wala yung lalaking yun?. Gosh, you're pathetic."

"Just shut up, okay? Tsk. At saka ba't ka ba andito? Diba sabi ko ayoko ng kasama--"

"Gusto mo bang isumbong kita sa Daddy mo?."

"Magsumbong ka. Wala akong pakialam. Besides, dyan naman siya magaling eh. Ang kontrolin lagi ang buhay ko." Walk out niya sabay dala ng pagkain niya. Pagkatapos kong kumain, siya naman ang nadaanan ko na kumakain sa labas ng cafeteria.

Nilapitan ko siya.

"Tara na. 5 minutes nalang malelate na tayo sa next class natin." I said to her politely.

"I don't care. Will you just leave?." Irita nitong sabi sakin.

"Hindi pwede, Jaydee--"

"I said leave!." Tayo niya at pumasok na sa cafeteria.

Kaya nauna nalang ako. Mabuti naman at pumasok narin siya sa class namin. Seatmates kami dito sa front row.

Literature. Focus lang kami sa pakikinig habang mukha namang bored si Jaydee.

"An exploration of writings by and about women. Through our reading of various literary forms -- poetry,
fiction, and autobiography -- we will explore the aspirations and realities of women's lives. We will consider how social issues -- class, race, etc. -- affect women writers.."

Nakatingin lang siya sa bintana. Teka, bakit ba ako nakatingin sa kanya?. Tsk. Frances, focus. Hayaan mo nga siya. Pero napapalingon talaga ako. Was it because of the way she tied her hair perfectly? Or the way she simply ignored the things around her just to stare at the window? Was she really staring at the window or what's behind it?

Gusto niya bang lumabas? Ganun ba siya ka bored?.

"Everybody, open your textbooks to pages 16-17 and read each paragraph out loud.." Sabi ni Miss Bartolome. Kaya binuksan ko na ang aklat ko at nag focus nalang sa klase.

After class.

Nilagay ko na ang mga gamit ko sa bag at aalis na sana nang biglang nawala si Jaydee sa upuan niya. Gusto ko kasi sanang sumabay nalang sa kanya pabalik sa dorm. San na ba yun?

Nagtanong tanong ako sa mga classmates namin, sabi lang nila lumabas na. At nakita ko na nga siya. Nakaupo lang sa ilalim ng malaking puno habang pinapanood ang mga taong dumadaan. Ngayon sa akin na siya nakatingin.

"Oops, stop right there."Bigla niyang sabi.

"Wh--" nagulat nalang ako nang may biglang tumama sa likod ng ulo ko. Ang sakit ah. Pinagtatawanan lang ako ng gaga. Tsk.
"Kahit kailan talaga tanga ka.." Sabi pa nito sakin.

Natamaan pala ako ng bola. May babaeng tumakbo palapit sakin at pinulot ang volleyball.

"Sorry ah, napalakas ata palo ko. Gusto mo dalhin na kita sa clinic?." Nag-aalalang tanong ng babaeng nakatama sakin ng bola.

"H-hindi na. Okay lang ako." Napatingin ako sa di gaanong kalayuan samin, yung friends niya ata yung nakatingin samin.

"Sigurado ka?. By the way, I'm Amy."

"Nice meeting you Amy. Frances." I smiled as I shook hands with her.

"Amy! Halika na! Yung bolaaaa!." Tawag sa kanya ng isa sa friends niya.