Yaman arabayı hiç konuşmadan, genç kıza cevap vermeden sürdü sonunda da deniz kenarına gelip denize dönük bir şekilde arabayı durdurdu. Genç kızda camdan bakarak nerede olduklarını kontrol etti.
“Neler oluyor?” dedi. “Bana mı kızdın? Çetin Bey mi geldi yanına?”
“Beni sinirlendirecek başka bir şey olamaz mı Burcu? Senin üvey baban dışında başka bir sorun olamaz mı?”
Genç adamın dediklerinden bir şey anlamıyordu ama bildiği tek şey vardı o da karşısındaki adamın kızgın olduğuydu. Ve bu öfkenin kendisine yönelik olduğunu düşünüyordu.
“Ne?” dedi.
Yaman ona baktı yan dönerek. “Doktora gitmişsin.”
Burcu duyduğu ile bembeyaz kesildi. Öğrenmemeliydi. Ona anlatamazdı. “Evet, ama önemli bir şey değildi.” genç adama baktı. “Ben teklifini düşünme fırsatı da buldum bu arada.”
Genç adamın “Başlarım teklifinden.” Nidası genç kızı yerinden sıçrattı. “Hangi doktora gittiğini biliyorum.”
Gözleri büyüdü, kekelemeye kelimeleri ağzında yuvarlamaya başladı. “Sennn…..sen biliyor….musun ama nasıl?”
“Gerçekten konuşmamız gereken tek konu, bunu nasıl öğrendiğim mi Burcu? Bana anlatacakların yok mu?”
Burcu gözlerini kaçırarak, utana sıkıla “Biraz rahatsızdım ama artık iyim.” Dedi. “Başka bir şey yok.”
“Burcu gerçeği istiyorum.”
Genç kız nasıl söyleyeceğini düşünürken aklına gelen düşünce ile dondu. Genç adama bakıp “Hamile olup olmadığımı soruyorsun.” Dediği gibi arabanın kapısını açıp kendini dışarı attı. Hızla uzaklaşmaya çalıştı gözlerinden akan yaşlar ile.
Yaman kendine kızarak kızın peşinden koştu ve kolundan tuttuğu gibi geri getirip arabaya yasladı kendisi de önünde dikildi bariyer gibi. “Bekle.”
“”Bırak. Yaman lütfen bırak.”
Bırakmadı, bırakamazdı. “Dinle Burcu.”
“Lütfen bırak.” Diyerek bir kez daha yalvardı. Kendisini arabaya dayayan kolları uzaklaştırmak istedi.
“Burcu dinle.
Burcu titremeye başladı bedenine yaklaşmış, arabaya dayanmasına neden olan ağırlık ile. Gözlerinden akan yaşlarla yalvarır gibi baktı. “Bırak, Yaman lütfen bırak. Korkuyorum.”
Yaman bir kez daha fevri davrandığını o zaman anladı fakat yine de bırakamazdı onu. Ellerinin baskısını azalttı, bedenini çok az geri çekti. “Kaçmanı konuşabilmek için istemiyorum Burcu, başka bir şey değil.”
Genç kız pes etti artık. “….. Hamile değilim.”
Genç adamın “Tabi ki hamile değilsin.”
Demesi ile başını kaldırıp ona baktı ve debelenmeyi bıraktı. “Sen…..”
Yaman sonuna kadar genç kızın derdini öğrenmeden gitmesini istemediği için ondan uzaklaşmadı. Arabaya dayanmasına devam ettirerek “İlk aklıma gelen belki hamile olduğundu ama sadece iki dakika düşünmem bile buna inanmamam gerektiğini bana hatırlattı.” Genç kızın gözlerine baktı. “Hamile değilsin. En baştaki bocalamam için özür dilerim.”
Burcu genç adamın ellerini bırakması ile gözlerini sildi ama hala beli bükük arabaya doğru yaslıydı genç adamın bedeninin etkisi ile. Ama birbirlerine değmiyordu bedenleri, genç adam buna dikkat ediyordu.
