The Vampire's Hybrid

Chapter 6: Second Phase

Chapter 6: Second Phase

Third Person

"I suggest you all back off." Pagkasabi 'non ni Vladimir ay napitigil si Verona sa pagsunod.

"Are you freaking serious right now?!" She exclaimed when she recovered from the shocking statement her brother enunciated.

Huminto muna si Vladimir at sinagot si Verona nang hindi niya nililingon. "Yes." Sambit ni Vladimir at binuksan 'tsaka pumasok na sa kwarto ni Lauren at sinarado ito.

Naiwan si Verona sa labas at natigil. Her eyes turned red for a second ngunit tumalikod din siya at pumunta sa pwesto nila kanina in a span of milliseconds.

Hinawakan niya ng mahigpit ang railing habang nakatingin sa mga bampira sa ibaba. Normal na ang kanilang mga eskpresyon at tila kalmado na ang mga itong naghihintay ng pahayag galing kay Verona.

Napaisip naman siya. Whether she refuses to accept it, iyon talaga ang katotohanan. Lauren might be the answer to their rogue problems. Pumikit siya ng mariin at huminga ng malalim.

Rational. She has to think rationally. Iyon ang dinidiin niya sa isip niya. Don Lauro would've wanted his family protected by vampires, and Lauren, is the most important one.

Huminga siya ng malalim. She calmed and told herself in her mind that everything is about to change, they are one step towards their victory against the rogues.

The people were expecting a revolution announcement, pero laking gulat nila sa mga binitawang salita ni Verona.

"You heard my brother. We will keep the girl safe until she's of use to us. In the mean time, no one touches her without going through me or Vladimir." Dire-diretso nitong sabi at biglang naglaho dahil tumakbo ito papalayo doon.

Nagsibalikan naman ang mga bampira sa kanilang mga ginagawa, wala nang umangal.

Lauren

Umupo ako sa kama at bumungad sa akin ang matangkad na katawan ni Vladimir. He looks so formal standing in front of me. I can't deny the fact that he really looks good in all angles.

"Verona." His stern voice replayed on my mind. I didn't know what just happened!

Napahawak ako sa ulo ko dahil bigla akong nahilo. Para akong nalasing dahil tigda-dalawa na ang nakikita ko sa aking mga mata. Maging si Vladimir ay naging dalawa na sa aking paningin. "Verona!" Dumalo kaagad si Vladimir sa akin at hinawakan ako sa balikat.

I groaned in pain. Hindi ako mapakali. My head hurts so much at ang tanging magagawa ko ay ngumiwi at hawakan lamang ang ulo ko ng mahigpit. Pakiramdam ko ay sasabog ito. Pakiramdam ko, lahat ng dugo ay umaakyat sa aking mga mata.

Sumigaw ako sa sakit. Vladimir held me tightly at pilit akong tinitingnan. Ngunit, hindi mapirmi ang mga mata ko. Nakayuko ako dahil hawak hawak ko ang ulo ko sa sakit. Ang mga mata ko ay malikot at hindi ako makakita ng normal, walang maipokus ang mga mata ko.

Ang tanging naririnig ko ay ang impit na pagsigaw ko sa sakit.

Third Person

Vladimir saw how Lauren struggled. Nakahawak ito sa ulo nito habang iniinda ang sakit. He knew what was happening and he knows excactly what to do. It's the same phase they all went through. He needs to feed Lauren blood, ngunit kailangan nang gawin ito ngayon... and he's the only person who can immediately help her.

Vladimir waited for a timing. Kinagat niya ang pulso niya, nakarinig ng pagkakapunit ng kaniyang balat at nalasahan niya ang sariling dugo. He held Lauren tight and guided her to his wrist. Bago pa mainom ni Lauren ang dugo nito ay muntik nang sumunggab si Lauren sa kaniya. Nailayo niya ng kaonti ang kanyang katawan ngunit kaagad ding dinaluhan ulit ang babae.