BAŞKASI

193 96 31
                                    

Ben sizi başkasıyla gördüm bayım canım acımaz artık...

Şarkı:kolpa nasıl öğrendin unutmayı?

Burnuma dolan anason kokusunun sahibi kulağıma fısıldıyor,ruhuma nefesini üflüyordu adeta.

"Küçük...kalk sabah oldu"

Mızmızlandım kalkmak istemiyordum sol göğsüne uzanmış kalp sesini diliyordum.

"Biraz daha "

Kıkırdadığını duydum biraz kımıldaninca düzenimi bozmuştu ama bozuntuya vermeden uyumayan devam ettim.

"Ölüyorum küçük kalk bak azrail köşeyi döndü geliyor"

Duyduğum bu saçma şeyle yerimden sıçramıştım ve yine saçmalamaya başlamıştım.

"Nerde o ha nerde?"

"Uyandın sonunda kalk"

Benimle dalga geçtiğini geçte olsa anlamıştım.

"Sen ölmemişsin ama !"

"Ölmemimi isterdin?"

Düşünmesi bile kötüydü .

"Hayır tabikide sen ölürsen kafamı koyucak yastığı nerden bulucam?"

Dudağı yana kıvrıldı ve uzandığı yerde doğruldu.

"Hadi toparlan misafirimiz var"

"Kim?"

Sorduğum soruyla beraber calan kapı kalp atışımı hızlandırmıştı. Açmak için kalkarken toprak bana engel olmuştu.

"Ben bakarım"

Zorda olsa ayaklandı bende gelen kim diye çok merak ediyordum.

Kapı açılır açılmaz olgun ve güzel bir kadın toprağın dudaklarına yapışmıştı.

Toprak onu kendinden uzaklaştırıp boğazını temizleyip bana doğru bir bakış attı.

Sanırım gelen bu ses kalbimdeydi fena halde kırılmıştı.

"İyimisin?"

Konuşan kadına verdi dikkatini toprak.

"İyiyim.geç sen içeri"

Omzuna attığı kürkü minderlerden birinin üzerine fırlattı.

"Bumu?"

Bana küçümseyerek bakması garibime gitmedi kendi halimi düşünüyordum birde onun bu güzelliğini.

"Evet "

Neyden bahsediyorlardı bunlar?

"Tamam toprak geç yarana bakıyım"

Sözünü ikiletmeden minderlerden birine oturdu.

Elindeki çantalardan birinden ilk yardım malzemeleri çıkarttı.

Benim sardığım yarayı temizleyip yeniden kendisi sarmıştı.

Toprağın gözleri benim elimdeki sargıya kayınca karşısındaki kadına söyledi.

"Bahar küçüğün elinede bak istersen"

"Küçük?"

Sargı olmayan elimi uzatıp yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirip.

"Okyanus ben"

Yüzüme boş boş bakarken elim havada kalmıştı.

Elindeki malzemeleri gösterip elini bana doğru uzattı.

SİYAH KELEBEKМесто, где живут истории. Откройте их для себя