Hiç yaşayamadığım çocukluğum olduğun için teşekkür ederim küçük...
Şarkı:hayat sakın aldatma beni
"Abla"
Kulağıma dolan küçük bir çocuğun sesiydi.
"Abla uyan"
Yerimde kımıldanmaya başladım.çok uykum vardı.
"Abla ,abi hadi uyanın"
Gözlerimi hafifçe araladığimda başımızda duran küçük bir kız çocuğu gördüm.
Yanıma bakınca toprak hâlâ uyuyordu.gülümseyip yerimde doğruldum.
"Sende kimsin?"
Beş yada altı yaşlarında bir kız çocuğu sırıtarak bize bakıyordu.
"Ben annemle parka oyun oynamaya geldim.sizde burda uyuyodunuz annem uyandırmamı istedi"
Az ilerdeki banka bakınca genç bir kadın gördüm.
"Hmm demek öyle?"
Burnunu sıkınca aynı anda kıkırdamaya başladık.
"Abiyide uyandırmak istermisin?"
Kurnazca gülümseyip önce bana sonra toprağa baktı.
"Bence sen öperek uyandır masallardaki gibi"
Bu söylediği kahkaha atmama sebep olmuştu.
"Ama o bir prenses değil"
"Prens olsun o zaman"
Yüzümü astım benimle aynı anda onunda yüzü düşmüştü.
"O prens değil benim siyah kelebeğim"
"Mızıkçılık ama bu ya olmazki prens ve prenses olmalı prenses prenssiz olmazki!"
Yüzünü avcuma alıp ciddi bir tavır takınmama rağmen hafifçe ğülümsedim.
"Bir kızın prenses olması için bir prense ihtiyacı yoktur sen prensin olmadanda bir prensessin zaten."
Gözlerinde parlayan ışığı görmüştüm.
"Tamam hadi kelebek abiyi öp ve uyandır"
Kafamı onaylar şekilde sallayıp hâlâ uyuyan kelebeğime döndüm.
Biraz eğilip dudağının kenarına bir buse bıraktım.
Gözlerini hemencecik açmıştı kendimi hemen geri çektim.
"Abla domates gibi oldun"
Kıkırdayan miniğe baktım ve biraz daha kızardım.
Toprak doğrulup minik kıza göz kırptı.
"Adın ne bakıyım senin?"
"Melek"
Küçük kız toprağa biraz yaklaşıp fısıldadı ama ben yinede duymuştum.
"Abi en başından beri uyanıktın seni opsün diye numara yaptın"
Toprak kıkırdayıp parmağını dudağına götürüp susma isareti yaptı.
"Aramızda"
"Duydumki"
Kollarımı birbirine bağlayıp bunu söyleyince ikiside gülmeye başlamıştı.
"Abla küsme oda seni öper barışırsınız"
"Bana uyar"
Toprağın gözlerine bakınca ilk defa bu kadar mutlu olduğunu görmüştüm.
