Closure

Chapter 4: Friends Again

SHOULD WE BE FRIENDS?

"Charles I'm really sorry, I have to go home. I need to finish something pa kasi. You good?" tanong ko kay Charles.

Nakatapos naman na kami ng lunch meal namin parehas, buti nalang at siguro naman okay na tong time namin together at nakapagpasalamat na ko sa kanya sa nangyari noong weekend.

"Ganun ba? Sorry to askthis Martina, but can I drive you home?" Tanong ni Charles na may pagaalinlangan.

"Ha? Bakit pa? Hindi na kailangan" this hatid hatid is really driving me insane. Palagi niya nalang ako hinahatid sa bahay, bakit ba?

"Hindi na kailangan Charles, lets not argue pero di na talaga ako magpapahatid. Daming cab sa labas" paguulit ko kay Charles

Tumayo na din si Charles at sinundan ako papaalis ng restaurant.

"I just want the t-shirt Martina. I assume nasa apartment mo yun? Its just that, I need the shirt back." sabi ni Charles habang naglalakad at hinahabol ako

Talaga ba?

Whats with that white t-shirt? Bigay ng girlfriend niya?

"Bakit? Bigay ng girlfriend mo?" I should've just kept it to myself.

Pero naiisip ko, OK fine, sige na nga! I've figured out that this can actually end all this.

I keep walking towards his car, I want to give him signal that I am agreeing to him na bigyan ako ng ride home. Kung talagang kukunin niya naman yung t-shirt niya.

But I have a different feeling about this. And why is that? I also don't know. Di ko lang kasi talaga magets bakit after 4 years eh magkikita kami at sa inaasta niya parang walang nangyare samin and over the years.

"Tara pasok ka muna, kukunin ko pa sa laundry area ko yung t-shirt mo eh" sinabi ko kay Charles habang binubuksan yung pinto ko at nasa likod ko siya.

Tinuro ko yung sofa ko sa kanya para makaupo siya, dumarecho ako sa counter top para ilapag ang laptop ko at bag at darechong laundry area pagkatapos.

"Anong gusto mo, water? Juice? Or Wine?" tanong kong pasigaw kay Charles para marinig niya habang naglalakad ako papalayo

"May red wine ka?" tanong ni Charles

"Do you mind getting the glass sa cabinet? Tapos yung red wine nasa ref, okay lang naman sayong chilled diba?"

Hindi pa tuyo yung damit ni Charles, nako.. Asan na kaya yun? Narinig kaya niya yung sinabi ko?

Pagbalik ko ng sala ko nandoon si Charles nakaupo pa rin sa sofa, may hawak na siyang glass ng red wine at and bote ng wine nasa center table ko.

Tinignan niya lang ako papalapit sa kanya. Usual Charles, walang expression yung mukha niya. Ano kayang iniisip nito?

"Sorry medyo basa pa yung ibaba, ok lang ba? Or if you want air dry muna natin para makapagpahinga ka na din" sabi ko kay Charles

Nilagay ko yung t-shirt niya sa likod ng sofa ko. Sakto naman nag ring yung phone ko. Tumatawag si Charlotte.

"Charles sorry, I have to take this.." tinignan ko siya

"Sige lang, I'll wait for you" yun lang ang sinabi niya, at sumenyas siyang umalis na ko. As always Charles, man of few words.. only this time, wala talaga akong nakikita sa mga mata niya. Blangko

Naglakad na ko palayo sakanya, sinagot ko na ang tawag ni Charlotte at onti onti ko na binuksan ang laptop ko at inilabas ang planner at iPad ko.

Tinignan ko si Charles, nakatingin siya sakin at inaangat ang wine glass niya. Inaalok niya ko kung gusto ko ng wine. Tumungo naman ako sa alok niya.

Habang pinapakinggan ko si Charlotte sa kabilang linya ng phone, inaayos ko naman at sinet up ko na ang laptop ko. Madami dami din akong kailangan tapusin, I didn't know it would be this rush.

Nakatungo ako sa ginagawa ko, unti unti kasing nilagay ni Charles yung wine glass sa tabi ng laptop ko. Napalip sign nalang ako ng Thank You at Sorry. Tumungo lang siya sakin for approval.

Sobrang busy naman nitong ginagawa ko, nakakahiya naman kay Charles. Nag mute ako ng mic ng phone ko para kausapin si Charles "Gusto mo manoud? Movie or what? Yung remote ayun oh" sabay turo ko sa TV remote. Tumungo na naman siya as approval. "Sorry talaga.. wait lang.."

This has been going on for 3 hours now, I've been getting continuous call from my team. Hindi ko man lang mababa yung cellphone ko. Tuwing ibababa ko may tatawag ulit. Hindi ko man lang makausap ng maayos si Charles. Pero hindi pa rin siya umaalis. Nanonoud lang siya ng movie, what time is it na nga ba?

6:00 PM

Shit 6:00PM na pero andito pa rin ako sa harap ng laptop ko.

Naramdaman ko nalang bigla yung kamay ni Charles sa gilid ko, inaabot yung pen at sticky note pad ko habang kausap ko pa rin si Chari at Ms. Jones sa phone ko. Tinignan ko lang si Charles habang nagsusulat siya sa sticky notes

Tinulak niya palapit sakin yung sticky notes

Do you want some dinner? I can cook for you ms. busy bug..

Nakatingin lang ako sa kanya, nginitian lang niya ko at nagpunta na sa ref ko.

"Yes Ms. Jones, pwede ko naman i-edit for you" response ko sa kabilang linya habang tinitignan si Charles sa kusina ko, na parang alam na alam niya yung ginagawa niya. Para bang alam niya kung san niya kukunin ang lahat at kung anu ang mayroon ako sa ref at kusina ko.

I am still getting little glimpse from him every now and then while he is moving in the kitchen.

"Yes Mr. Ben, I already send the file, should there be any questions you can email me and I'll revise it quick." sabi ko kay Mr. Ben para tapos na

At last after 5 hours of being like this, I can finally lay my back sa sofa and enjoy my wine.

Charles already set up the table, he cooked Aglio Oilo pasta and pork chop for two.

Wow.

This is nice.

"Tara kain na tayo" sabi ni Charles nung nakita niyang sinarado ko na yung laptop ko at binaba ko na yung cellphone ko.

Papalakad na ko papunta sa dining table "Thank you talaga Charles, and sorry talaga to keep you waiting.. may lakad ka ba?"

Sender: Paul

Been trying to call you a minute ago, but I guess you're on your business call. Call me when you can, okay? Have dinner. Later

Reply to:

I'm having dinner now with a freind here sa apartment, I'll call you when I finish. Eat your dinner, laters.

"Ayun nga eh, wala naman ako lakad, I'm good" sabi ni Charles at nilagyan ako ng wine sa baso ko.

"Eh bakit kasi, you should have told me you were leaving na" sabi ko naman

"It's not like I want to Martina"

Ha? Ano daw? Mga ganitong sagutan ni Charles yung nagpapatahimik sakin eh. Yun bang feeling na gusto ko pang dugtungin, pero pano? San papunta to?

"Pasta really taste good, thank you!" bati ko kay Charles to break silence

"I'm wondering Martina, can we be friends now?" tanong ni Charles habang painom siya ng wine niya.

Ha?

Parang hindi ko ata talaga gusto tong nangyayare samin. Sure ba to?

Tumingin lang ako sa kanya, hindi ako makapagsalita. Hindi ko alam sasabihin ko eh, hindi ko alam kung anong desisyon ko.

Bakit ba kasi ngayon?

"I am not really sure Charles what do you mean by "Friends"