LAVİ

BEŞİNCİ BÖLÜM

Keyifli Okumalar!

BEŞİNCİ BÖLÜM LAVİ

Lana Del Rey: Young and beautiful

LÜTFEN OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN. YAZMAK İÇİN DAHA HEVESLİ OLUYORUM.

ﾟ✧ ✧ﾟ

Çoğu zaman karar vermekte zorlanırdım. Birçok seçenek arasından sadece birini seçmek saçma geliyordu bu yüzdendir ki enlerim yoktu. En sevdiğim film, en sevdiğim mevsim, en sevdiğim renk...
Belki de vardı.

Oktar'ın yanına oturduğumda Barlas'ın bakışlarını hâlâ üstümde hissedebiliyordum. Bu yüzden beni tanımasından endişe etmeye başlamıştım. Ona bakmadım ve başımı eğip beyaz sıraya odaklanmaya çalıştım. Barlas daha fazla ayakta durmayarak ağır adımlarla sırasına geçti. Oktar yüzünden beni göremeyeceği için başımı kaldırdım ve Oktar'a baktım. Yüzünde kibirli bir gülümseme vardı. Bana baktığında yüzünde ki gülümseme kayboldu.

Dudakları düz bir çizgi hâlini aldı. Ellerimi istemsizce yumruk yaptım yoksa parmaklarımı uzatıp dudaklarının kenarlarını yukarıya doğru uzatacaktım. Saçmaydı ama sadece bir anlığına gülümsemesini istemiştim.

Sarı gözleri gün ışığında daha çok parlıyordu fakat gece gibi karanlık hissettiriyordu. Gözleri ateşti ama buzdan daha soğuk bakıyordu.

Bende her ne görüyorsa aramızda ki anlamsız bakışmaya son verdi ve karşısında ki tahtaya döndü. Sadece birkaç dakika daha ona baktım. Siyah saçları dağınıktı. Yüzü kar gibi beyazdı ve bu beyazlığı daha güzel göstermek adına gözleri elaydı. Yada sarı.

Boynunda ki kravatı neredeyse çözülmüştü. Elleri siyah pantolonun cebindeydi ve kalçası sıradan hafif kaymış bir şekilde oturuyordu. Uzaktan baktığınız da bir model gibi duruyordu. Onu çizmek isterdim. Her ayrıntısıyla.

Bakışlarımdan rahatsız hissedebilir diye bende onu taklit ederek tahtaya döndüm. Tahtanın üstünde siyah kalem izleri kalmıştı.

Anlamsız harfler okunmuyordu. Silik bir anıyı temsil ediyordu sanki. Ne kadar silmek isterseniz isteyin zihninizde kalan o lekeyi. Zayıf ve neredeyse görünmez olabilirdi ama oradaydı işte. Ve hep orada kalacaktı.

Zihnim birçok kötü anıya ev sahipliği yapmıştı. Önceden umursamıyormuş gibi davranırdım ama öyle değildi. Umursuyordum hemde her ayrıntısını.

Zil çaldığında öğretmen gelmiş ve ders başlamıştı bense azda olsa rahatlamıştım. Ders edebiyattı hoca yazarlardan bahsederken benim uykum çoktan gelmişti bile. Çocukluğumdan beri özel dersler alarak büyümüştüm. Güzel değilsen çalışkan olmalısın mantelitesine sahiptim. Bu yüzden derslerim iyiydi matematik dışında. Onda zorlansam da bir şekilde hallediyordum. Aileme göre okulun en çalışkan öğrencisi olmak zorundaydım. Tıpkı ablam gibi. Onlara göre bu bir itibardı. Zengin ailelerin çocukları ile dolu bir okuldaysanız herkes birbiri ile yarışırdı.

Ailem bunun farkında olarak çocukluğumdan beri özel dersler almamı sağladı. Öyle ki lise konularını bitirmiştim. Bu benim için bir artıydı fakat bildiğin şeyleri sürkeli tekrar etmek sıkıcıydı.