Lilith

Chapter 5

Chapter 5: Nostalgia

Krisnel's Point of View

"You really like mythologies, don't you?"

Napalingon siya sa akin at muntik nang maihulog ang hawak niyang notebook, hindi ata inaasahan na nasa tabi na niya ako. 'To talagang nerd na 'to, bigyan mo lang ng babasahin magiging unaware na sa paligid.

"Ang interesting lang kasi! Ooh, look at this!"

"Is that an ox...? Wait, what mythologies are you reading?"

"Jewish." Itinuro niya ang printed picture sa page na iyon. "This monster is called Behemoth. Hindi ako makahanap ng mas malinaw na picture kaya ang panget nito. Kainis." Napakamot siya sa likod ng ulo.

Sariling gawa niya ito. Nag-compile siya ng mga nalalaman at na-search niya sa internet na myths. Interesado talaga siya sa mga 'to eh. May nagawa na siya noon, Greek, Norse at Japanese mythologies. Ang daming nakalagay.

Binuklat niya ang isa pang pahina. The first thing I saw was an enormous creature. I cannot determine what exactly it is. All I can say is that it looks scary.

"Leviathan." Basa ko sa pangalan na nakalagay doon.

"Yup! My favorite!" Nakita ko kung paano lumiwanag ang kanyang mga mata habang sinasabi ito. "It's a creature in the form of a sea serpent. According to what I found, it represents the source of evil and a direct challenge to the authority of God." Dagdag niya, accurately reciting what's on her notes. Excitement. Bakas na bakas ito sa boses niya.

"Bakit paborito mo? It's evil."

"Sa tingin ko naman ay ayos lang. Kris, my name is literally the name of a demon." Natawa siya. "Pangangatawanan ko na."

"Hindi ka naman demonyo, 'no. Tingin ko nga lalagpas ka na sa langit sa kabaitan mo eh." Natatawa kong sabi sa kanya na puno ng sinseridad.

Umikot muli ang mga mata niya pero hindi niya maitatago sa akin ang ngiti na sumisibol sa kanyang labi.

"Alam mo... A Leviathan once said... Kahit anong mangyari, gaano man ito kasama, tawagin ko lang ang pangalan niya at darating siya para tulungan ako... Tayo..."

"Huh?" Wala namang nakalagay dito ah?

"Adik ka talaga, Krisnel. Ibang Leviathan kasi." Tumawa siya. Kitang kita ko ang tuwa sa kanyang mga mata. Napangiti ako ng tipid.

Kung sino man 'tong sinasabi niya... That person surely is lucky to have someone like my best friend admiring him.

"So, alam mo na ha? Kapag kailangan mo ng tulong, isigaw mo lang ang pangalan niya... Kasi ako, hindi sure na matutulungan ka dahil nga... Alam mo na... Pero siya? Sure na sure!"

Nagising ako nang humahangos. Nilibot ko ang paningin ko at napansin na nasa ibang lugar na ako.

Anong nangyari?

"Oh, gising ka na pala." Nilingon ko ang babae na naka-upo sa may table. Nakatingin siya sa akin.

Napagtanto ko kung nasaan ako. Nasa clinic! Agad na dumapo ang mga mata ko sa relo na nakasabit sa dingding. 9:00 AM na!

Teka, sino palang nagdala sa 'kin dito? Kilala ko ang mga kaklase ko, hinding-hindi sila magtatangka na hawakan ako. Teka, hindi kaya siya...?

Para bang nabasa nung nurse ang nasa isip ko. "Dinala ka kanila nung mga kaibigan mo. Raven at Ayie ba 'yun?"

Bumuka ako bibig ko at nagpakawala ng buntong-hininga. Sabi ko nga, hindi na dapat ako umasa.

"Nag-aalala sila eh..." Napalingon muli ako sa nurse nang magsalita siya. "Bigla ka nalang daw bumulagta."