MARRIED BY MISTAKE (COMPLETED)

CHAPTER 14: FELT NOTHING

CHAPTER 14: FELT NOTHING

*********

LUNA

Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakatingin kay Camille. Parang nananaginip pa ako. Malakas ang kabog ng aking puso.

"Camille.."

"One and only." Nakangiti nitong sabi. Itinulak nito ang gate para makapasok ito sa loob. Pinagmasdan niya ang buong bahay.

Humarap ito sa akin. "Where's Dylan?"

Tumikhim ako. "Nasa office niya."

Tiningnan niya akong mabuti. Nilabanan ko ang titig niya. "Good. I want to talk to you, Luna."

Parang nanigas ako sa kinatatayuan ko. Napalunok ako dahil seryoso ang kanyang boses. Ito na ba ang kinatatakutan ko? Isinara ko ang gate at iginaya ito papasok sa loob ng bahay. Agad itong umupo sa sofa at inalis ang scarf sa kanyang leeg.

"Ang init pa din sa Pilipinas." She sighed. Inayos ko ang rosas na bigay ni Dylan sa vase, napunta roon ang tingin ni Camille. "He's so sweet, isn't he?"

"Yeah. We're trying to work things out." Seryoso kong sabi.

"I'm happy for you. Tama pala ang desisyon ko."

"What did you just say?" Naiinis ko itong tiningnan. Paano naging tama? Kung alam lang niya ang paghihirap na dinanas ko.

"Luna."

"Paano mo nasasabi iyan, Camille?! You betrayed me! You set me up!" Galit kong sabi nang harapin ko ito. "Kung ayaw mong pakasalan si Dylan nung una palang, sana tumakbo ka nalang! Hindi 'yung dinamay mo pa ako! How dare you do this to me! I'm your sister."

"It doesn't matter! Masaya ka naman ngayon, a. Aren't you happy that I gave him to you?"

"Bago ko naramdaman ang kasiyahan, kakaibang hirap ang dinanas ko sa kamay niya. He manhandled me so many times! I cried every night! He fuck all his bitches in this fucking house and he doesn't care if I hear it! You hear me, Camille? He didn't care about me!"

Camille looked stunned after she heard my burst out. "He.. He manhandle you? Pero hindi ganoon si Dylan, he's sweet, caring, and a gentleman—"

"You left him, Camille. He loves you dearly. He's wasted! He became a beast the moment you left him dumbfounded in your wedding's reception. He was so mad at me. He blamed me kasi ang akala niya ako ang nag-udyok sa iyo na iwan siya."

Lumambot ang kanyang ekspresyon. "Luna."

"At ngayon na okay na ang lahat, tanggap na niya na asawa niya ako, bumalik ka. You will confuse him. You will take what makes me happy again. Camille, you're so unfair." Nanginig ang aking boses.

Umiling ito. Hinawakan niya ang aking mga kamay. "No. I won't steal him from you, Luna. Nung iniwan ko siya, tinalikuran ko na rin ang nararamdaman ko sa kanya."

"Bullshit! Why did you leave him?"

"N-Nasakal ako sa pagmamahal niya. I wanted freedom pero hindi pwede kasi nakatali ako sa kontrata nila ni Papa. I never intended to set you up, but I was desperate that time. I'm sorry, Luna."

"You are a selfish bitch!" I said angrily.

Huminga ito ng malalim. "Yeah. I'm a selfish bitch. I'm sorry I hurt you, Luna. Gusto ko lang naman na maging masaya ka kaya ko ginawa ang bagay na iyon."

"Please get out." Madiin kong sabi.

She gasped. "Luna, don't do this to me."

"Damn it, Camille! Get out!" I shouted.