მისკენ დავიძარი, წარსულის გახსენების შედეგად წამოსული ცრემლების შემშრალება არც მიფიქრია ისე მივედი მასთან და სახეში შეხედვის გარეშე ვკითხე.
"-სიგარეტი გაქვს?"
მან ჩემი ცრემლები დაინახა სიბნელეში და თავაზიანი, ბრიტანული აქცენტით მკითხა:
"-კარგად ხარ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ახალი მოთხრობა დავიწყე♥ აღწერა ასეთია:
-თუ ღმერთი გწამს, მითხარი საიდან მახსოვხარ და რატომ ხარ ჩემს მოგონებებში.-ჰარიმ სიმწრით ჩაიცინა, რადგან მიხვდა, რომ ემილის ის დაავიწყდა, მაგრამ იმან უფრო გააღრმავა ეს სიბრაზე, რომ მისი ნახვის შემდეგ მაინც არ გაახსენდა იგი.-მართლა არ გახსოვარ?-იმედგაცრუებულმა და გულნატკენმა წარმოთქვა.-ვიცი, რომ გიცნობ. პირობა... რაღაც პირობა მიტრიალებ თავში, კიდევ შენი სახელი. ვინ ხარ და საიდან გიცნობ? -მე დაგპირდი, რომ მემახსოვრებოდი, მაგრამ თავად ვერ შეასრულე ეს პირობა, ემილი.
