18. Bölüm: Kanlı Oda

1.2K 92 12
                                    

17. Bölüm: Yabancı ( Bölüm Sonu )

Dudaklarımı yaladığımda ağzıma gelen kan tadıyla yüzümü buruşturdum.

Işığı kapatıp odadan çıktı. Anlık kararıyla hiç bir şey göremedim ama bir süre sonra gözlerim karanlığa alıştı ve bu sefer sadece karanlığı gördüm.

Gözlerim karanlığa alıştı ve ben sadece karanlığı gördüm...

18. Bölüm: Kanlı Oda

Bileklerimin acısıyla Gözlerimi bir kez daha kapattım acı içinde. Saatlerdir buradaydım, belki bir günü geçmiştir. Yanıma kimse gelmedi. Kimse yemek ya da bir bardak su bile getirmedi. Getirseler de içmezdim doğrusu. Boynumun ağrısıyla başımı sağa sola çevirdim. Tüm kemiklerim uyuşmuştu. Gözkapaklarım bile ağrıyordu.

Gözlerimi kapatmamla odanın kilidi açıldı, sonra oda aydınlandı ama gözlerimi açmadım.

" Hâlâ mı uyuyorsun be? " Yine hiç bir tepki vermedim. Yüzümde birden bir sıvı hissetmemle korkup sıçradım ve sandalyeyle beraber yere doğru devrildim.

Gerizekalı yüzüme su dökerek uyandıracaktı.

Sağ tarafımın acısıyla başımı soğuk betona yaslayıp sakinleşmeyi bekledim. Canım çok yanıyordu. Ve kolum kanıyordu. Sanırım beni döverek öldürmeye çalışıyordu. Beni o düşürmese bile düşmeme sebep olan kişi oydu. Bana doğru gelen ayak seslerini duymamla öfkeyle bağırdım.

" Gelme, dokunma sakın bana. Dokunma! "

Olduğu yerde durdu. Bir süre beni izledi. Ne kadar geçti bilmiyorum ama bir süre sonra ani bir hareketle beni sandalye ile beraber tutup kaldırdı. Başımı kaldırıp kızarık gözlerimde yüzüne baktım. İfadesiz bir şekilde bana bakıyordu.

Tam ağzını açmış bir şey söyleyecekti ki aşağıdan kalın bir bağırma sesi duyuldu.

" Ferit nerdesin lan?! "

Gözlerimi kocaman açtım. Abimdi bu, ama abim bu adamı nerden tanıyordu ki?

Ferit denen adam elini cebine attı ve hızlıca metal kapıyı kitledi.

Saniyeler sonra ayak sesleri gelmeye başladı ve hemen sonra bulunduğumuz odanın kapısı zorlanmaya başladı. Adam aniden arkama geçip eliyle ağzımı kapatınca elini ısırdım. İlk başta tepki vermedi ama son gücümle ısırınca elini çekti. Eline baktığımda yere damlayan kan damlasını gördüm.

Oda resmen kanla süslenmişti.

Ona bakmayı kesip kapıya doğru bağırdım.

" Buradayım, ben buradayım! " Abi demiyordum, diyemiyordum.

" Deniz?! İyi misin? "

Sonra bağırmayı kestim. Eğer arkadaşlarımın anlattıkları doğruysa abim olan kişi gerçekten kötü bir adamdı. O an karar vermiştim. Hayatımı mahveden bir adamın yardımındansa beni döverek öldürmeye çalışan bir adamın yanında durmayı tercih ederim.

" Deniz, iyi misin? "

Meriç'in sesini duymamla kapıya doğru çevirdim başımı.

" Meriç, buradayım. İyiyim merak etme bana hiç bir şey yapmadı yapamaz da. Merak etmeyin ben- "

Sol eliyle ağzımı kapatınca tekrar ısıracağımı anlamış olacak ki hemen çekti.

" Kes sesini bağırma! "

OKULUN ARIZA KIZI 2 Où les histoires vivent. Découvrez maintenant