Ep6💜

6.3K 537 21
                                    

#Unicode

ကျနော်လည်း စာအုပ်ရွေးတာ စျာန်ဝင်နေတာနက် အချိန်ဘလောက်ကြာသွားမှန်းတောင်မသိလိုက်ဘူး ခနနေနေတော့ ငနဲတကောင်ကျနော့ကိုလာပြီး ရိသဲ့သဲ့လုပ်​နေတယ် ကျနော့လည်း စိတ်ညစ်လာပြီး ကူညီမယ့်သူရှာနေသေးတယ်
ကျောင်းဆင်းချိန်ဆိုတော့ ဘသူမှမရှိတော့ဘူး ထိုအချိန်ဘယ်ကမှန်းမသိရောက်လာတဲ့ ထိုကောင်လေး ပြီး​တော့ ဟိုလူ့လက်ကို ဆွဲဖြုတ်ပြီး ကျနော့ကို စာကြည့်တိုက်အပြင် လက်ဆွဲပြီးခေါ်လာတယ် သူကတော့ ဘလိုနေမှန်းမသိပေမယ့် ကျနော့ရင်ထဲမှာတော့ ​ြေဗာင်းဆန်နေပြီ

"ဟို ဟိုလေ အပြင်ရောက်နေပြီဆိုတော့ လက်ကလေး ဖြုတ်ပေးလို့ရမလားဟင်"

ထိုအခါမှ ကျနော့လက်ကို လွှတ်ပေးပြီး

"Hyung ဘာလို့ တျောက်ထဲ လာရတာလဲ Hyungသူငယ်ချင်းတေက​ကော ဒီအချိန်မှာသာ ကျနော်ရောက်မလာရင် ဘလိုလုပ်မလဲ Hyungကိုအဲ့လူ ဘာလုပ်ပစ်မလဲတောင်မတွေးရဲဘူး"

ကျနော့ရှေ့မှာ ကျနော့ကို​ ဒေါသတကြီး အော်ပြောနေတဲ့ ကောင်လေးကို ကျနော်ကြောင်ကြည့်နေမိသည် သူကျွန်တော့ကို စိတ်ပူနေတာလား

ကျနော်ပြောချင်ရာပြောပြီးမှ သတိပြန်ရသွားသည်က ကျနော်နက်Hyungနက်က ခုမှသိတာလေအရင်ကလဲ ဆုံဖူးတာရှိတယ်ဆိုပေမယ့် စကားတခါမှ မပြောဖူးဘူးလေ ကျ​နော်ဘာတေပြောနေမိတာလဲ သေလိုက်ပါတော့Jeon jungkookရယ် Hyungကိုကျိပြန်တော့လည်း ကြောင်စီစီရုပ်လေးနက်

"ဟို ဟိုလေ ကျနော်က စိတ်ပူလို့ ဒီအတိုင်း..."

"ရပါတယ် jiminနက်Hoseokကိုက စာအုပ်ရှာစရာရှိလို့ ကြာမှာဆိုးလို့ ပြန်ခိုင်းလိုက်တာ ပြီး​တော့ မဟုတ်ရင်တောင် လာတောင်းပန်မလို့ပါ ဟိုနေ့ကကိစ္စအတွက်"

"Aww ကျနော်ကသက်သာနေပါပြီ
ဒါနက်လေ အခုHyungပြန်တော့မှာလား"

"Omm"

"ကျ​​ေနာ်လိုက်ပို့လို့ရလား"

ထိုအခါHyungကပြူးကြောင်ကြောင် ရုပ်လေးနက်ကျိလာပြန်တော့ ကျနော့မှာပြာပြာသလဲနှင့်

"ဟို ဟိုလေ ကျနော်က အစောကလူ လိုက်လာပြီးHyungကို ထပ်နှောင့်ယှက်မှာဆိုးလို့လေ အဲ့ဒါ.."

Your Aren't My First But My Last💜(Completed)Where stories live. Discover now