Tears to Catch

CHAPTER 6

I tell the guy on the phone to meet me here sa kinakainan ko. Matatagalan pa kasi 'yong order ko dahil medyo madaming tao ang kumakain dito. Malapit lang din naman dito 'yong stall niya. Dinagdagan ko 'yong mga inorder ko at umorder na rin ako ng pagkain para sa kanya.

After a while ay dumating na rin siya kasabay no'ng mga inorder ko. Parang medyo nagulat pa siya na ang daming nakahain na mga pagkain.

He is wearing a white t-shirt, track pants and sneakers. Ang hilig naman niya sa white t-shirt. He also has a ponytail. Sakto lang ang pagkakapuyod niya sa mahaba niyang buhok. Ang cute. Wait, ano ba 'tong sinasabi ko?

I greet him at pinapaupo ko siya but he insisted.

"Ah eh, hindi rin naman ako magtatagal. Baka may kasama ka pa dito, ibabalik ko lang naman 'yong sobrang pe-",

"Wala akong kasama. Please, umupo ka na lang at sabayan mo akong kumain. Nagugutom na kasi ako at inorder ko rin 'to para sayo. Hindi ko 'to kayang ubusin lahat at masasayang kung hindi mo ako sasabayan.", diretsong mahinahon na sabi ko.

Umupo na siya at nagsimula na kaming kumain. Finally.

Ang sarap talaga ng Ramyun!

Napatingin ako sa kanya at nakatitig na pala siya sa akin. I saw that his cheeks went red kaya naman natawa ako.

"HAHAHAHAHA. Sorry, I just find it cute.", tumawa rin naman siya.

Ohhh. Wait... I forgot to ask about his name...

"Uhm, nakalimutan ko palang itanong sa'yo kung anong pangalan mo?"

"Ako si Rouser Filhemson. Ikaw si Plomerra...?

''Well, it's Phlomera Goldenburg. PHLO-ME-RA." 'flomera'

"Ikinagagalak kong makilala ka, Phlomera..", he smiled. Lumabas na naman 'yong magaganda at mapuputi niyang mga ngipin. Ang genuine niya talaga ngumiti kahit kailan!

"Nice to meet you too, Rouser.", I smiled back at him. ''About the extra payment, please keep it, okay? Hindi na ako makikipagtalo pa sa'yo tungkol do'n kasi kasalanan ko rin naman talaga. Pasensya na at parang ang bastos ko rin na umalis ako kahapon. May mga importante lang kasi akong inasikaso.", pagdadahilan ko.

''Wag mo na isipin 'yong nangyari kahapon. Tapos na 'yon. At saka ayos na rin naman kay Miss Yeilshin.", nakangiti pa ring sabi nito.

Bakit gano'n? Ang ganda talaga niya ngumiti. Huhu.

Pagkatapos naming kumain ay niyaya ko siya na pumunta sa isang park na malapit doon. I bring my camera with me kaya kumuha na rin ako ng ilang litrato. Ang daming bata kaya naman nakakatuwa na kunan ang mga ito. They are so full of emotions...