SES (RAFLARDA)

Bölüm 13

Uyku ile uyanıklık arasındaki ince çizgideydim. Yerimden kalkıp banyoya gittim. Şu an tek istediğim şey sıcak ve güzel bir duş almaktı. Küveti doldururken aklımdan durmak bilmeyen düşünceler geçiyordu. Aynen küvete dolan su gibi beynime hücum ediyorlardı. Bu gece hamile kalmış olabilir miydim? İyi bir anne olabilir miyim ya da Kaan iyi bir baba olabilir mi?

Sabahlığımı çıkarıp bir kenara koydum ve kendimi sıcacık suyun içine bıraktım. Bir yandan düşünmeye devam ediyordum. Anne olmayı gerekten çok istiyordum. Nasıl bir aile olacaktık? Hep bir kızım olsun istemiştim. Belki gözleri Kaan'a benzerdi. Gökyüzü mavisi gözleri olur muydu gerçekten? Karakteri bana benzemeliydi ama. Hangi oda onun olmalıydı? İsmi ne olacaktı? Her zaman kızım olursa ona Hale ismini komayı düşünmüşündür, annemin adı olan Hale. Annemi kaybetmiş olsam bile adı kızımla birlikte yaşayacaktı.

Ya oğlum olursa? Kadınlara değer veren, şiddetten uzak, kendini sırf erkek olduğu için üstün görmeyen bir adam olur muydu? Onları nasıl koruyacaktım dışardaki kötü kalpli insanlardan. Ya hayatla ilgili kötü tecrübeler edinirlerse, ya saf düşünceleri zehirlenirlerse, ya onlar büyüyemeden ölürsek benim gibi büyümek zorunda kalırlarsa.

Neden hep kötüsünü düşünüyordum. Belki şu an âşık olduğum adamın bebeğini taşıyordum. Bizim sevgimizde büyüyeceklerdi. Onlara güzel bir aile verebilecek miydik? Aile nasıl olunurdu ki? Benim hiç ailem olmamıştı. Bir anne nasıl olur bilmiyordum. Ben ev denilen şeyin neye benzediğini yeni öğrenmiştim. Bir aileyle nasıl baş edecektim?

Ben düşüncelere dalmışken bir gölgenin hareket ettiğini gördüm. Duş perdemiz kısa olduğu için küvete oturduğumda perdenin altından zemini çok rahat görebiliyordum. Bu eve uygun bir perde bulamamıştım ama durumdan şikâyetçi değildim. Sonuçta perdeler amacına hizmet ediyordu. Muhtemelen Leo kapıda beni bekliyordu.

Gölge tekrar geçti ama hiç ses yoktu. Kafamı kapıdan banyonun zeminine indirdiğimde küçük çocuk ayakları gördüm. Var gücümle Kaan'a seslendim. Kaan beni duymuyordu muhtemelen uyumuştu. Çocuk banyoda geziyordu. Tüylerim ürperdi. Bu nasıl olabilirdi. Banyoda bir çocuk vardı ve geziyordu durmuyordu ayaklar bana doğru yaklaştı. Kaçabileceğim bir yer yoktu. Dizlerim titremeye başladı. Hızla perdeyi açtım. Göreceklerimden korkuyordum. Banyoyu inceledim. İçeride kimse yoktu. Küçük kız çocuğunun kahkahalarını duydum. Hızla havluya sarınıp odama koştum. Korkudan titriyordum. Kaan ise her şeyden habersiz uyuyordu. Onu uyandırmaya çalıştım ama kalkmadı. Hızlıca giyinip saçlarımı kurutmadan yatağa yattım. Kaan'a arkasından sarılıp bunun bir kâbus olması için dua ettim.