Öncelikle merhaba!
Biliyorum, sizin için uzun zamandır buralarda kelimeleri tüketmiyorum.
İlham denilen o özel his uzun bir zamandır yanımda değildi. Başka hayallerime doğru yönelmiştim ama buralara her zaman dönmek istiyordum.
Çünkü sizinle kelimeler ile kurduğum bu bağı her zaman çok sevmiştim.
Bu yüzden ben geldim işte.
Umarım hikayemi sevecek, yanımda olacak güzel insanlar ile burada tanışırım.
Sizden tek bir isteğim var bu hikayede, benden yorumlarınızı eksik etmeyin. Satır içindeki her bir yorum benim için milyonlarca değer taşıyor.
Neyse daha fazla uzatmayayım değil mi?
Yer Altında Beş Metre'ye hoş geldiniz.
Umarım bu özel Dünya'nın içinde birlikte nefes alırız.
İyi okumalar!
☽
YER ALTINDA BEŞ METRE
1.BÖLÜM- Lacuna: İçimdeki Boşluk
☽
The Light the Heat- All For You
Madison Beer- Selfish
SYML- Mr. Sandman
☽
hikaye ile ilgili bana ulaşabileceğiniz yerler ;
instagram: aurora_mensis
twitter: auroramensiss
Gece şiddetli çağınlarla kaplı,
Gece acı yakarışlarınla inliyor.
Gece senin için ağlıyor küçük kız,
Gece seni tanıyor.
Gece seni biliyor.
Bazen bomboş bir sayfa gibi hissediyorum. Yaşanması gereken anılar olduğunu biliyorum. Yazılması gereken kelimeler olduğunu biliyorum. Ama olmuyor işte. Kelimeler, parmak uçlarımdan sayfalara dökülemiyor. Bomboş hissediyorum. Zaman hızla geçip giderken hayat denilen o karmaşıklığın içinde sürüklenip gidiyorum.
Peki bu ne zamandır böyle?
Ne zamandır bomboş bir sayfanın üstünde duran o insanım?
Doğduğumdan beri mi?
Tam bu anda kitaplarda veya filmlerde gördüğünüz o acı dolu hayatı anlatmalıydım size. Belki tüm ailemi trafik kazasında kaybetmeliydim. Belki de adaletsiz sistemin içinde saatlerce çalışan bir genç olmalıydım. Ama maalesef hayatım öyle değil. Kayıplar, üzüntüler yaşasam bile gerçek hayatta kitaplara konu olacak bir hayatım yok. Standartlara göre normal olan bir ailenin kız çocuğuydum. Toplumun baskılarını uğramadan ailemin benim ve kardeşlerim için inşaa ettiği fanusta yaşıyordum. Küçük kırgın bir fanusta.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YER ALTINDA BEŞ METRE
Teen FictionHerkesin bir hikayesi var. Okunacak kadar güzel, anlatılacak kadar değerli. O hikayeleri herkes gibi hep okudum, anlatılmasını dinledim. Bazı zamanlarda ise onlar gibi olmak istedim. Benim hikayemi birilerinin duymasını istedim. Ellerimdeki yaralar...
