MUSALLA TAŞI

PİŞTİ

Yılmaz ile Gülnur'u kendi kapılarının önünde dudak dudağa görmek Raif'in aklını yitirmesine neden oldu. Gülnur Yılmaz'ı kapıdan uğurlarken zoraki bir veda öpücüğüne merdivenlerden çıkarken şahit olmuştu Raif. Gülnur Raif'i görmüş ancak Raif hiçbir şey söylemeden merdivenleri koşarak tekrar inmişti. Aklını yitirmiş gibi bir o yana bir bu yana koşuşturup duruyordu. Hıncını nereden ve nasıl çıkaracağını bilemez bir haldeydi. Aşık olduğu, onun her haline katlandığı, her zaman sırf o mutlu olsun diye her isteğini yerine getirdiği kadın ona ihanet etmişti. Tam o da beni seviyor diye düşünürken. Şimdi anlamıştı. Demek onu aldattığını anlamasın diye Raif'e iyi davranmıştı Gülnur. Bunu nasıl anlamamıştı. Raif'in aklından geçenlerdi bunlar. Halbuki Gülnur gerçekten onu sevmeye başlamıştı ama bu ona ihanet ettiği gerçeğini değiştiremezdi.

Raif günlerce sokaklarda dolaştı. Ne eve uğradı ne işe. Perişan halini gören herkes haline şaşıyordu. Gülnur Raif'in gidişinden sonra yataklara düşmüş, onun adını sayıklıyordu. Gülnur yerinden kalkamaz bir haldeydi. Ne yemek yiyor ne de şu içiyordu. Yılmaz Raif'in gidişini fırsat bilerek eve yerleşmişti. Bir daha geri dönmeyeceğini biliyordu. Raif'in evinde yiyip içiyor, orada yatıyordu. Gülnur'a arada bir şeyler yediriyor, ihtiyaçlarını gideriyordu. Bütün bunlar vicdanindan ötürü değildi tabi. O hasta halinde dahi Gülnur'dan istifade ediyordu.

Gülnur artık tek kurtuluşun ölmek olduğunu düşündü. Eğer hiç yemek yemezse eninde sonunda ölecekti. Yılmaz'ın yemesi için verdiği her şeyi reddediyordu. Gün geçtikçe zayıflıyor, güçten düşüyordu. Onun bu hastalıklı hali Yılmaz'ı korkutmuştu. Ölürse onu nasıl çıkaracaktı evden. Ne diyecekti. Kime gidecekti. Hangi sıfatla onu defnedecekti. En iyisi bu evden gitmek diye düşündü. Gülnur kendi kendine ölebilirdi. Elbet komşuları korkuyu alır gelirdi.

Evet. Gülnur'un aşık olduğu, uğruna evliliğini heba ettiği adam şimdi onu ölüme terk ediyor, hatta ölüsünün ancak kokuşmaya başladığında bulunacağını düşünüyor ve bu onu rahatsız etmiyordu. Yılmaz evi terk etmişti. Onun sesi evden kesilince Gülnur şaşırmıştı. Hasta yatağında olağan gücüyle Yılmaz'a seslendi. Ama Yılmaz'dan ses yoktu. Aylarca evini istila etmiş olan adam kendi rızasıyla evi terk etmişti. Bu tarif edilemez mutluluk Gülnur'un içinde yaşama sevinci uyandırdı. Artık yaşamak istiyordu. Yaşamaya karar vermek için geç kalıp kalmadığını düşündü. Çünkü oldukça hastaydı. Gıdasızlıktan oldukça zayıflamış ve güçten düşmüştü. Yerinden doğrulup mutfağa gitmek istedi. Başaramadı. Asla başaramayacaktı da.

Gülnur. Sadece 23 yaşındaydı.