လန်အိမ်တော်တွင်ကျန်းလင်မယားနှင့်ဝေ့လင်မယား အပါအ၀င်အားလုံး မင်္ဂလာပွဲ အတွက်လိုအပ်တာတွေဆွေးနွေးနေကြသည်။
ချီရန်- ရှီးချန်၀တ်စုံရပြီလား။
ရှီးချန်- ဟုတ်ဦးဦး ကျွန်တော်မနက်က မှာလိုက်ပါပြီ။
ချီရန်- အင်းကောင်းတယ်။ ၀မ့်ကျီးရော
လန်ကျန့်- ဦးဦး ၀မ့်ကျီးပြောစရာရှိတယ်။
ချီရန်-ပြောလေ ၀မ့်ကျီး
လန်ကျန့်- ၀မ့်ကျီး နဲ့ဝေ့ရင်း ဒီနေ့ဘဲ မင်္ဂလာကိစ္စကို တိုင်ပင်တယ်။ ၀မ့်ကျီး တို့ ရိုးရာ အတိုင်း ရိုးရာဝတ်စုံဝတ်ပြီး မင်္ဂလာဆောင်ချင်ပါတယ်ဦးဦး။
လန်ကျန့်စကားအဆုံး ဧည့်ခန်းတစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်သွားသည်။
ကျန်းချန်-ဝေ့၀ူရှန့်ဒါ မင်းအကြံမလား။
ဝေ့ - အင်းလေ။ တရုတ်လူမျိုး တစ်ယောက်က ကိုယ့်ရိုးရာ အတိုင်းဘဲ မင်္ဂလာဆောင်ရမှာပေါ့။ ဘာကိစ္စ အနောက်တိုင်းပုံစံဆောင်ရမှာလဲ။ သူများနိုင်ငံတွေရဲ့ Wedding ပွဲ ကို ကြည့်ကြည့်သူတို့ ရိုးရာအတိုင်းဆောင်ကြတာ။ ကိုယ်ရိုးရာ ဓလေ့ကို ကိုယ်တွေမှ မထိန်းရင်ဘယ်သူက ထိန်းမှာလဲ ဟုတ်တယ်မလား လန်ကျန့်။
လန်ကျန့်- အင်းဝေ့ရင်းမှန်တယ်။
လန်ရှီးချန်နဲ့ ကျန်းချန်ပြောစရာစကားများပျောက်ဆုံးသွား။
ရှီးချန်- ဒါပေမယ့်ကိုကို တို့က ၀တ်စုံတောင်အပ်ပြီးပြီ။
လန်ကျန့်- ၀မ့်ကျီး တို့လည်း အပ်ပေးပြီ။
ရှီးချန်တစ်သက်လုံး ညီဖြစ်သူကို အလျှော့ပေးလာတာ ဒီတစ်ခါတော့ မရဘူး။ လုံးဝလုံးဝ အလျှော့မပေးနိုင်။ ညီအစ်ကို နှစ်ယောက်အကြည့်ချင်း စစ်တိုက်နေသလို ကျန်းချန်နဲ့ဝေ့၀ူရှန့်တို့မှာလည်း
ကျန်းချန်-ဝေ့၀ူရှန့်ကို့ရို့ကားယား နိုင်အောင်မလုပ်နဲ့နော်။
YOU ARE READING
တန္ျပန္သက္ေရာက္ေသာ အခ်စ္{Completed} (Zawgyi Version & Unicode VERSION)
FanfictionSecond MDZS FanFic Mail Role - LXC & JC ရွီးခ်န္ × က်န္းခ်န္