Capturing an Epilogue (Captured Series 1)

C19

Warning: Unedited

 

Pagpasok namin ni Liam sa unit ay parang gusto ko na lang lumabas ulit dahil sa paraan ng pagkakatitig nilang lahat sa amin! Margareth and Zanna were sitting on a carpet facing a laptop while Troy and Jasper are on the long sofa busy on their phones.

Halos sumiksik ako sa likod ni Liam nang sabay- sabay silang nag- angat ng tingin sa amin! NAKAKAHIYA! Mas lalo pa akong nahiya nang mapansing bumaba ang tingin ni Zanna sa kamay ni Liam na hawak pa rin ang aking baywang!

Shuta!

I moved inches from him, trying to pull myself from his grip, pero mas lalo lang niyang hinigpitan ang kapit sa baywang ko kaya napabalik ulit ako sa kanya. I gritted my teeth when I noticed that he is sill trying to cover up my exposed skin.

“Bitaw.” I leaned closer to him para sana marinig niya ang bulong ko pero ang loko, painosente lang akong tinignan!

“Ayoko.” He whispered back in a firm voice which made me looked at him in disbelief!

“Let go of me or I’ll push you!” pagbabanta ko pa pero tinawanan lang niya! Nakakainis!

“Try me, Love.” I felt my cheeks heat up when he abruptly crouched and muttered those words, emphasizing the last one! I unconsciously bit the sides of my cheek, suppressing a smile!

Margareth feigned a cough kaya nahihiya man, marahan kong ibinalik ang paningin sa kanila. I can still feel Liam’s stare on me pero walang makakatalo sa nanunuyang titig ni Zanna sa akin. She even raised her brow and smirked at me while giving me an accusing look! Sa takbo ng pag- iisip niya ay sigurado akong nakabuo na naman siya ng kung anu- anong konklusyon sa kanyang utak!

I consciously walked towards them at dahil hawak pa rin ako ni Liam ay napasunod siya sa akin. Napansin ko pa ang tahimik na pagsunod ng tingin nila sa amin kaya napabuntong hininga na lang ako.

Sigurado akong madami silang gustong sabihin at tanungin pero hindi nila magawa dahil seryoso lang na nakatingin sa kanila si Liam. My brows furrowed when I looked at the two single sofa adjacent to the long sofa, where Troy and Jasper are sitting.

Paano kami makakaupo kung ganitong ayaw niya akong bitawan?

I frowned at Liam but he was just simply looking at Troy and Jasper. Inis kong inalis ang tingin sa kanya at ngumiwi sa mga nakangising tingin nila. My eyes went to Zanna and Margareth, asking for help but they just stared back at me and innocently dropped their eyes on the laptop. Pero gano’n na lang ang pagtataka ko nang mabilis at sabay na tumayo sina Troy at Jasper mula sa pagkakaupo at lumipat sa mga pang- isahang sofa.

I unconsciously cleared my throat at pilit inaalis ang kung anumang nakabara sa lalamunan ko nang hilain ako ni Liam paupo sa pahabang sofa.

“Guys! Patulong naman kami dito! Puro kayo ML diyan, eh!” Zanna retorted which made Troy and Jasper hissed at her. I sighed in relief nang sa wakas ay nabaling sa ginagawa nila ang kanilang atensyon. Minsan talaga may pakinabang din ang bibig ni Zanna, eh.

“Aba aba! Ang lalakas ng loob niyong magvolunteer na tutulong tapos maglalaro lang pala kayo?” asik naman ni Margareth sa kanila.

“Heto na! Ang bobo naman kasi ni Troy! Sabing retreat... sugod ng sugod sa kalaban!” pasigaw na sagot naman ni Jasper at binato pa ng unan si Troy pero kay Margareth tumama!

“Aray!”  

“Ano ba naman ‘yan! Perwisyo kayo sa lipunan!” Zanna exclaimed tsaka pabatong ibinalik ang unan kay Jasper. “Wala na ngang naitutulong, eh!” pagpaparinig pa niya pero ni hindi man lang siya pinansin ng dalawa at itinuloy lang ang paglalaro.