Chasing In The Hostile Pace (Monstrosity Affiliates #1)

I K A T L O

DISCLAIMER :
Ang mga pangyayari sa kabanatang ito ay pawang kathang-isip lamang. Ang lahat ng lugar, bagay, pangyayari at lenguwaheng nabanggit ay bunga lamang ng malikot kong kaisipan.

Terms Used

RIETA- Kingdom that sovereign by the family of Ivanov.

Ivanov- most influential family in Rieta, five Archigos were under their sovereignty.

Aide- Monstrosity, the group of most powerful individuals in the immortals. This includes other kingdoms.

IKATLONG KABANATA

AYESHA

Pagdilat ko ng mga mata ko'y puro dahon lang ang nakita ko. Tinanggal ko pa ang mga dahong nasa ulo ko gayun din ang mga sangang tumutusok sa likod ko. Napaigtad ako ng maramdaman ko ang sakit sa aking balikat, sinubukan kong tumayo pero di ko kaya.

Muli, gamit ang kahoy ay unti unti akong tumayo, pero di ko talaga kaya kaya't napahiga ako sa lupon ng mga dahon.

"ARAY!" Halos manlaki ang mata ko ng marining ko ang boses na iyon. Kailan pa ba nagsalita ang mga dahon?

I immediately removed the bunch of leaves, to my surprise, it was Kaloy lying there. His eyes were still close and I can see a lot of scratch in his face. Why does he look handsome right now?

   

Napailing ako sa mga naiisip ko. Wierd. 

“Baka naman gusto mong umalis diyan sa ibabaw ko?” Noon lang ako natauhang nakaibabaw ako sa kaniya gawa ng pagkakabagsak ko kanina. Pinulahan ako ng mukha.

Umikot ako para makaalis sa ibabaw niya, hindi naman kasi ako makatayo dahil lalong sumakit ang binti ko dahil sa pagkakabagsak kanina. 

“Nasaan tayo Madam?” nagtatakang  tanong ni Kaloy matapos niyang tumayo at pagpagan ang sarili. 

“Hindi ko din alam”  tanging tugon ko lamang sa kaniya.

I roamed my eyes around the place, all I can see is trees. Masukal ang lugar at puro tuyong dahon at sanga lamang ng puno ang naroroon. Naririnig ko din ang huni ng mga kulisap na tanda lamang na malapit ng dumilim. 

“Paano tayo nakarating dito?” puno ng pagtatakang tanong ko sa aking sarili.

“Magic?” wala sa sarling tugon naman sa akin ni Kaloy kaya’t sinamaan ko siya ng tingin.

“Bakit ka ba nakahiga pa diyan?” natatawa niyang tanong habang nakatingin sa katawan kong nananatili pa din sa lupon ng mga dahon.

“Trip ko tch.”

“Oh really? Iba din pala ang trip mo Madam, amazing”n sabay ngisi diyang pahayag. 

I hissed and tried to reach for a bark of tree and throw it to him. He get an embraced leaves and about to throw it with me when I went ballistic and asked him,

“Where is he?” napatigil siya sa kaniyang balak.

“Who’s he?” nagtataka niyang tanong.

“The one who savew us!”

“Uh?” tila wala pa din siy sa konsentrasyon at wala pa ding maalala.

“The man who bring us here!” I irratibly said

“I don’t know, nagdeliver lang naman ako ng tubig sa school. Wala akong maalala!”

He can’t remember what  happened?But how?