#Unicode
"အရူးကောင် တစက်မှသုံးစားလို့ကိုမရဘူး မင်းသေမှအေးမှာ ကဲဟာ ကဲဟာ"
"တော်ပါတော့ ယောဘောရယ် သူသေသွားတာကအရေးမကြီးဘူး.အမွေကိစ္စကရှိသေးတယ်မလား"
ထယ်ယောင်းမှာတော့ ကြောက်လို့တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ သတိမေ့လုမတတ်ဖစ်နေပြီ
"အဒေါ်ကြီးရေ သူ့ကိုအခန်းထဲခေါ်သွားလိုက်တော့ မြင်နေရတာ ကျက်သရေမရှိဘူး"
>>>>>>>
"စားရတာလည်း တစက်မှအရသာမရှိဘူး ခွေးတောင်မစားဘူး ဒီလိုဟင်းမျိုး"
ပြောလည်းပြောရင်း စားပွဲပေါ်ကပန်းကန်တေကို လက်နဲ့အကုန်တိုက်ချတော့
"ချလွမ်း ဂွမ်း"
"တောင်းပန်ပါတယ်သခင်လေးရယ် ကျမပြန်ပြင်ပေးပါ့မယ်နော်"
"မလိုဘူး အိမ်တော်ထိန်းမင် သူ့ကိုနှစ်လစာပေးပြီး အလုပ်ထုတ်လိုက်တော့"
"ဟုတ်ကဲ့ သခင်လေး"
"သခင်လေးကလည်း ဒေါသကြီးလိုက်တာ ဖြေးဖြေးပေါ့"
အသံလာရာ အိမ်ရှေ့ကိုကြည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဟိုဆော့Hyung
"ဘာလာလုပ်တာလဲ Hyung"
"အလုပ်ကိစ္စလာပြောတာပါ သခင်လေးရဲ့"
"ကျနော်စိတ်မကြည်ဘူးနော် Hyung"
"ဟုတ်ပါပြီ အတည်ပြောမယ် အလုပ်ကိစ္စနဲ့ဒယ်ဂူသွားရယ် အဲ့ဒါလာပြောတာ"
"သွားလေ အရင်လည်းHyungတျောက်ထဲသွားနေကြကို အဆန်းလုပ်လို့"
"အခုကမတူဘူးလေ သူဋ္ဌေးလီကိုမင်းကိုယ်တိုင်တွေ့မှရမှာ သူကရှယ်ယာအများဆုံးဘဲ"
"လိုလို့လား"
"ဒီကိစ္စက အချိန်ဆွဲပြီး ခေါင်းမာနေရမယ့်ကိစ္စမဟုတ်ဖူးနော်ဂျောင်ဂု မဟုတ်ရင် ကုမ္ပဏီအတွက်အများကြီး ထိခိုက်နိုင်တယ်"
"အွန်းပါ ဘယ်နေ့သွားမှာလဲ"
"နက်ဖြန်သွားမယ်"
>>>>>>>>
"အခုထိအိပ်နေတုန်းလား ရေပတ်ပြီးနှိုးလိုက်"
