#Unicode
တံခါးဖွင့်လိုက်တော့ မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် ဂျောင်ဂုမျက်မှောင်တချက်ကြုံ့မိသည်
"ဘာလာလုပ်တာလဲ"
"လာလည်တာလေသခင်လေးရဲ့ ဒယ်ဂူကပါတဲ့လက်ဆောင်လေးတွေရယ် ပြီးတော့မုန့်တွေကောပါလာတယ်လေ အိမ်ထဲဝင်ခိုင်းပါအုံးသခင်လေးရဲ့"
ဟိုဆော့စကားကိုဘာမှပြန်မပြောတော့ဘဲ အိမ်ထဲသာဝင်လာခဲ့သည် အနောက်ကသုံးယောက်ကလည်းကော့တော့ကော့တော့နဲ့ အိမ်ထဲလိုက်လာသည်
တကယ်ဆိုBabyနဲ့အေးအေးဆေးဆေးနေချင်လို့စာဖိုမှူးကြီးကိုတောင် ခွင့်ပေးလိုက်တာကို အရှုပ်ထုပ်တွေကအိမ်အထိလိုက်လာတယ်
"မင်းရဲ့သားလေးကော"
ဟိုဆော့Hyungပြောမှsofaပေါ်ကိုကြည့်မိတော့ ထိုကလေးကမရှိတော့
"ဟမ် ဂျောင်ဂုကသားရနေပြီ"
"ဟုတ်တယ်လေ ဒီကောင်မွေးစားထားတာ ကောင်လေးကချစ်စရာလေး"
ဟိုဆော့ပြောလိုက်တော့ ကျန်နှစ်ယောက်ရုပ်ကတော့ကြောင်စီစီဖြင့် နမ်ဂျွန်းကလည်းဟိုေဆာ့ပြောသမျှကို အဟုတ်ကြီးမှတ်ကာပါးစပ်ကလေးဟပြီး နားထောင်နေသည်
ဂျောင်ဂုကတော့ ဟိုဆော့ပြောနေတဲ့ ပေါက်တတ်ကရစကားတွေကိုဖြေရှင်းချက်မပေးနိုင်သေး Babyပေါက်ကိုသာလိုက်ရှာနေမိသည်
ခနနေတော့ မီးဖိုချောင်ထဲကတွေ့လိုက်တဲ့ အရိပ်သေးသေးလေး
"ဘာလုပ်နေတာလဲ Babyရယ်"
"သူတို့ကဘသူတွေလဲဟင် ထယ်ထယ်ကြောက်လို့"
"သူတို့ကလူကောင်းတွေပါ ကိုယ့်သူငယ်ချင်းတေ ကိုယ်ရှိတယ်ဘသူ့မှကြောက်စရာမလိုဘူး"
ဘာမှပြန်မပြောဘဲခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်လုပ်နေတဲ့ ကလေးပေါက်ကိုလက်ဆွဲပြီးသာ ဧည့်ခန်းထဲခေါ်လာခဲ့လိုက်တယ်
ဟိုဆော့Hyungတို့ကိုမြင်တာနဲ့ လူနောက်ဝင်ပုန်းနေတဲ့ ဘေဘီပေါက်စကြောင့် လူရှေ့ကိုဆွဲခေါ်ပြီး
"နှုတ်ဆက်လိုက်လေ Baby"
ပြောလိုက်တော့လည်းမျက်လုံးလေးပေကလပ်ပေကလပ်နဲ့
