Prenses olarak doğduğunuz bir hayatı bir köle olarak devam ettirebilir miydiniz?Bir ülkeye, imparatorluğa hükmederken hiçbir hükmü olmayan köleler olmak bu üç kız kardeşin kaderi miydi? Yoksa onların yeniden doğuşu mu olacaktı? Hayatlarını değiştirm...
Başımdaki büyük zonklama ve mideme giren ağrı mahvediyordu beni. Norman eğildi.
"Cecilia neler oluyor? Ceciliaaaa."
Elimle kafamı tuttum felaket bir ağrıydı bu dayanılmaz derecede kötüydü. Norman beni kucaklayıp hekimin yanına götürdü ama neden olduğunu bir türlü anlam verememişti oda içimde ne var ise kustum. Bebeğim ona bir şey olmasından öyle korkuyordum ki. Hekm sadece bebek iyi korkacak bir şey yok diyordu. Saatlerce süren bir ağrı sonrası yatıştırıcı sayesinde biraz olsun dinginleştim ve uykuya daldım.
Gözlerimi açtığımda kendi yataĞımdaydım başucumda Norman. Su uzattı bana.
"İyi misin ağrın var mı?"
"İyiyim ben ne oldu anlamadım?"
"Hekimde bir şey bulamadı."
Karnıma dokundum.
"İyi mi bebeğim iyi mi?"
Yanıma geldi yanağıma öpücük kondurdu.
"Merak etme çok iyi."
Ayaklandım balkona çıktım.
"Ya bebeğim doğmadan ölürsem."
"Hayır böyle düşünme ölmeyeceksin sen neden ölesin. Sana ne olduğunu bulacağız. Her yere haber saldık en iyi hekimler gelecek."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Arkadan sarıldı bana.
"İyi olacaksın sevgilim biz iyi olacağız. Bebeğimiz iyi olacak."
"Tanrıdan tek dileğim bu."
Geçen günlerde enkaz gibiydim. Mahvolmuş hiçbir şey yapamıyordum birçok hekim gelsede çözümü bulunmuyordu. Fransa'ya haber uçmuş öleceğim korkusuna kapılıp Monica bile Henry ile gelmeye karar vermişti. Ölebilirdim bunda sorun yoktu ama tek dileğim bebeğim doğduktan sonra ölmekti. Eğer onu doğuramadan ölür ve ardımda onu da götürürsem kendimi asla affetmezdim. Korkuyordum tek korkumdu bu. Norman ve Narissa biran olsun başımdan ayrılmıyordu. Rosalinda bu halimden keyif alıyordu ama meydan ona kalmıştı. Kraliçe Samara ise içten içe zaten her daim ölmemi bekleyen bir yılandı. Güç bulmak istiyordum meydan size kalmadı demek istiyordum ama tüm gücüm çekilmiş gibiydi. Kabuslarım artmış iyice delirmiş gibiydim. Halka yarın öbür gün haber salarlardı. Kraliçe Cecilia delirdi. Deli Kraliçe. Kraliçe tahttan insin...
Narissa odaya yanında tuhaf bir kadınla girip kapımı kilitledi.
"Narissa."
"Sana şifanı getirdim kardeşim."
"Ne?"
Kadın geldi hızlıca elimi tuttu ürktüm geri çekecektim izin vermedi sım sıkı tutuyordu. Gözlerini kapayıp bir şeyler mırıldandı.
