A Wish (Wishing Series 1)

Chapter 2

"Hoy Earl, punta ka raw ng Simbahan kasi mag jojoin ka raw bilang sakristan" pautos na sabi ko sa bwesit kong kapatid.

"Yes of course I will join them kasi si daddy na ang nag utos sakin na sumali" sabi nya na parang sarcastic.

Alam naming pareho na hindi kami makaka-ayaw pag si Daddy na ang nag uutos saamin. Kung si Mommy hindi kami pinipilit sa mga bagay na ayaw namin. Si Daddy naman dapat kung ano ang gusto nya yun ang masusunod.

"Ah... ganon ba? HAHAHAHAHAHAHAHA loser" panlait ko sa kanya kasi sya lang yung pinagsabihan na sumali samantalang ako hindi.

HAAAYY!! Mahal talaga ako ng mga magulang ko!!

"Ah... ganon ba? E baka na man nakalimutan ka lang pagsabihan kasi tulog kapa" Patawa nyang sabi.

Nang maka baba na kami ng hagdan nakita namin sina Mommy at Daddy na nasa Sofa and they're watching TV.

"Dad, its almost 6 punta na akong Church ha?" paalam ni Earl at saka nag wink saakin. Talagang nilakasan ya ang pagkakasabi.

"Ok, son" Daddy said. "Oh, Babe? Hindi ka ba sasabay sa kapatid mo? Diba niyaya ka na ng mga kaibigan mo kanina?" pagpapatuloy niya.

"Dad, I don't wanna go. I want to stay here. I'm not feeling well" pagsisinungaling ko.

"Ok, I'll take you to the Hospital then." He said.

WHAAATT?! HOSPITAL AGAD?!

"Dad no need. I can manage naman eh" I replied

"Then go to the Church and join them. You can manage naman pala eh." He said.

FUCK!!! IS IT NECESSARY?!! MAMAMATAY BA 'KO PAG HINDI AKO SUMALI DYANNN?!!!

Pero hindi na ako makaka-ayaw pag si Daddy na talaga. Kelangan ko ng kumilos kung hindi baka ihahatid nya pa ako doon. Taenaaaaa!!

"FINE!!!!" I shouted

"BABE!" sabi ni daddy. Ayaw nya ng may mas mataas pang boses sa kanya. Hindi nya gustong sinisigawan. Kasi gusto nya sya lang yung naninigaw. Well, naninigaw lang naman sya pag hindi mo sinunod yung utos nya o  kaya naman kapag sinisigawan mo sya.

I took shower and I check my clock its already 6:05 I went downstairs with my Angry face. Mag kasalubong ang dalawang kilay at hindi namamansin.

Our Church is just a walking distance from our house. Nung malapit na ako sa likod ng Simbahan may naririnig na akong nag sasalita sa Mic. Kasi yung Simbahan namin sa likod nadoon ang bahay ng Pari namin. Medyo may space sya for Celebration like kung may Fiesta doon dinidiwang sa likod ng Simbahan.

Pag ka pasok ko nag titinginan ang mga Youths saakin. Siguro na gulat sila kasi hindi naman ako lumalabas ng bahay at nag tataka ang mga mukha nila kung bakit ako nandoon.

"Babe! Dumating ka!" pagsalubong saakin ni Vionna

"Yeah, no choice bitch!" painis kong sabi sa kanya na medyo may kalakasan.

"Watch your words babe" pabulong nyang sabi at lumilingon-lingon ay ngumi-ngiti ngiti sa mga taong nandoon.

SABI KO NA NGA BA EH! HINDI AKO BAGAY DITO! HINDI KO KASI MINSAN PINAG-IISIPAN KUNG ANONG MGA SALITA ANG LUMALABAS SA BIBIG KO! AND MASAKIT AKONG MAG SALITA!!

"Ok, let's start" sabi nung babae sa harap parang sya yata yung President nila.
Saka kami umupo. Nasa pinaka-likod ako umupo may 2 upo-ang bakante sa tabi ko.

NAIINGAYAN NA AKO!! HINDI AKO NAKIKINIG. HINDI NAMAN KASI AKO INTERESADO DITO!

"excuse me, pwedeng umupo dito?" bilang sabi ng lalaking nasa gilid ko kaya naman nilingon ko sya at

"Yes, Bakit naman hindi? Sainyo ang upo-an na yan diba?" Malditang sabi ko sa kanya.

WAIT SIYA YUNG LALAKING MATALIM ANG TINGIN SAKIN KANINA AH? QUIRROH DAW?

"hehehe thank you. I'm Quirroh by the way. Quirroh Alexis Hervias." pagpapakilala nya saka inabot yung kamay nya.

"Well, to be honest I don't want here and I am not interested in anyone here including you." Sabi ko ng nakataas ang kilay.

"Ay suplada" sabi nya ng pabulong.

"BABE! Andyan kana pala?" sabi ni Earl. "Sabi ko naman sayo babe eh, nakalimutan lang ni daddy'ng sabihin sayo." Saka tumayo at nag lakad papunta sa kanya. Nasa kabilang side sya umupo. Naglalakad parin ako kahit may nag sasalita. Oo, bastos talaga ako kapag pinipilit ako sa mga bagay na ayokong gawin.

"BABE huh?" dinig kong sabi ni Quirroh na may diin.

"I am Briscia Marie Sanico, I am 16 and I am your Secretary" pagpapakilala ni Brish

" Hello everyone I am Vionna Louisse Lopez and I am Vienna Louie Lopez" pagpapakilala ng kambal hindi ko na pinatapos at umalis para mag CR.

"Pre, ang ganda ng Ate ni Earl no? hintayin nating mag pa kilala at kunin natin yung number" dinig ko sa mga sakristang nag uusap sa gilid ng simbahan. MGA CHISMOSO!! "baka BABE yong pangalan kase palaging babe yong tawag sa kanya" saka ako nag patuloy sa pag lalakad. NAKAKAIRITA

KAYA  SINADYA KONG UMALIS AT NAG TUNGONG CR KASI AKO NA ANG SUSUNOD NA MAG PAPAKILALA!! MGA TANGA. PAGKATAPOS KUNG MAG CR TUMAKAS AKO AT NAG LAKAD LAKAD SA UNAHAN NG SIMBAHAN SA MAY FIELD

"Presko ang hangin, this is what I want. Tahimik at walang problema" kinaka-usap ko ang sarili ko. At saka ako humiga sa damuhan at tinanaw ang magagandang bituin. "This is my stress reliver. And this is my BESTFRIEND/s" madamdamin kung sabi. Ito ang bestfriend ko kasi ito ang saksi ng bawat patak ng aking mga luha. Ito lamang ang aking mga kinakausap kapang may mga problema ako.

"Bestfriends mo ang mga bituin?" nagulat ako ng may nag salita. "Ang weird mo naman BABE?"
pagpapatuloy nya sa pag sabi na ikinagulat ko!

ANONG BABE!! HINDI TAYO CLOSE!!! QUIRROH!!!

" 'Bat ba palagi kang nanggugulat??!" sigaw ko sa kanya at saka bumangon.

"Hahahaha sorry naman" sabi nya "Kawawa ka na man babe, wala kang bestfriend? Tanging mga bituin lang?" tuloy-tuloy nyang sabi.

"Ano ba! tigilan mo nga kakakusap sakin! at saka wag mo kong ma 'babe babe' !! hindi tayo close!!" sigaw ko sa kanya.

"E babe naman diba ang pangalan mo?! Napaka-maldita mo naman." sabi nya saka tumayo at nag lakad at hinarap muli ako "Pwede mo ring hinaan yang bunga-nga mo! kababae mong tao ang ingay ingay mo!" sabi nya saka nag patuloy sa pag lakad.

"Pake mo!" sigaw ko sa kanya at bumalik sa pagkakahiga sa damuhan. Hinihintay kong matapos ang meeting nila para sabay kami ni Earl umuwi kasi pagna-una ako lagot ako kay daddy. " 'Bat ba ang tagal nila?" naka higa lang ako sa damuhan at tinatanaw ang mga bituing kumikinang.

     FLASHBACK

"josh! wait can we talk?" sabi ko kay Joshua na patuloy sa paglalakad

" Wala na tayong dapat pag usapan pa" sabi nya.

He's avoiding me for how many weeks na at hindi ko alam kung bakit. Joshua is my 2 years boyfriend. Sinagot ko sya noong 1st yr highschool kami. He is a Campus crush and he's courting me since grade 6. He was so sweet and very protective. I love him so much.

AT SYA RIN ANG DAHILAN KUNG BAKIT DINUDUROG HANGANG NGAYON ANG PUSO KO.