Anonim-18

669 38 157
                                    

BAYRAMA ÖZEL KESİT VAR EN SONDA!

İYİ OKUMALAR 😊

Yalçın: Seda?

Yalçın: Özür dilerim ama Seda diye birini hatırlamıyorum...

Gül: Saçmalama

Gül: Seda benim fazla bilinmeyen adım

Yalçın: Öyle mi

Gül: Asma o suratını. Kıyamıyorum...

Yalçın: Lan

Yalçın: Sen burada mısın

Gül: Lan deme lan babam kızıyor.

Yalçın: Tamam abla bir daha demem

Gül: Abla deme lazım olur

Yalçın: Gül?

Yalçın: Yani Seda

Gül: Kaptırdım kendimi...

Gül: Ben gideyim de mutfakta ki çamaşırları toplayayım

Yalçın: Mutfakta çamaşır ipi ne arasın?

Gül: Yurtta olunca tabi

Yalçın: Anladım

Gül: Sen bana soğuk mi davranıyorsun

Görüldü

Çevrimiçi

Çevrimdışı

Gül: Demir?

Çevrimiçi

Görüldü

Yazıyor...

Yalçın: Yalçından uzak dur denu sumsuk

Gül: Ne?

Gül: He anladım

Gül: Sie

Görüldü

Çevrimdışı

(Kesit)

"Seni bir kere öpsem ya..."

Kafamı olumsuz bir şekilde iki yanıma salladım.

"Kızım sen manyak mısın?  Sesini dahi duyuyorum. Ne bu yüzünü göstermeme çabası?"

Gözümü bağladığı için onu göremiyordum. Ve tabii tepkilerini de...

"Ya- Demir anlamıyor musun? Utanıyorum işte lan utanıyorum!"

Dediği şeyle birlikte tebessüm ettim.

"O zaman sen gözünü kapat ben sana bakayım?"

Nefes sesini duydum.

"Tamam o zaman öyle yapalım."

Elimi bandaja götürüp kafamdan yukariya doğru sıyırdım. Gözümü açtığımda onun gözlerini sımsıkı kapattığını gördüm.

Buğday tenli, ince suratlı, çocuksu bir yüzü vardı. Her iki elimi de o domates pembesi yanaklarına götürüp sıvazladım. Gözleri kaybolacaktı neredeyse. O kadar çok sıkıyordu.

"Pekala gözlerimi kapatıyorum."

Kapatmayacaktım. Eğer bunu söylemeseydim ömür boyunca gözünü açacak gibi durmuyordu.

Gözlerini anında açtı. Mavimtrak gözleri vardı. Sanki... Sanki okyanusun derinlerinde kaybolmuşum gibi bir his veriyordu.

"Hani kapatmıştın gözlerini?"

Sınır: 10 Vote 150 Yorum (ikisinden herhangi biri gerçekleşince yeni bolüm yayımda...)

Anonim /Texting/ (DÜZENLENİYOR) Donde viven las historias. Descúbrelo ahora