May nakita kong bata sa isang swing dito sa playground malapit sa bahay namin. Mag isa lang siya walang lumalapit para makipaglaro sakanya. Kaya nilapitan ko siya.
"Hello bakit ka mag isa?" I asked him
"Kasi wala kong mga kaibigan e bagong lipat lang kasi kami dito at gusto kong maglaro dito sa playground kaso wala namang gustong makipaglaro sakin." He's playing with his fingers.
"Ako wala rin namanakong kasama. Tayo na lang maglaro. Yung kaibigan ko kasi umalis sila ng parents niya e."
"Okay sige. Anong lalaruin natin?." He asked and look at me
"Eto oh meron akong dalang tennis." I said and give him the other tennis racket
"Marunong ka ba nito?" I asked him
"Oo pero hindi ako magaling e." He said in a shy tone
"Sus okay lang yun no. Ako medyo magaling na ko kasi parati kami naglalaro nito ng kaibigan ko."
"Okay. Tara maglaro na tayo." Sabi niya at naglakad kami papunta dun kung saan may net para sa tennis
"Sige." I said and hit the tennis ball to his direction
He also hit it to my direction and he was happy when he hit it right.
"Wow. Marunong ka naman pala e." I get the tennis ball so that it wont disappear
"Hehe thank you." He said
Tapos na kami maglaro and I told him na kailangan ko ng umuwi dahil di ako pwede ng matagal sa labas dahil baka umitim ako sabi ng Mommy ko.
"Okay sige ingat ka." He said
"Ikaw rin ingat ka." I said and when I'm about to run he grab my hand
"Bakit?" Sabi ko sakanya
"Ano nga pala yung pangalan mo?." He asked me
"Ah oo nga pala. My name is Ella Saldivar." I smile at him
"Ako naman si Hans Delafrez." He said
"Okay sige. Kita na lang tayo bukas dito sa playground. Bye." I said and leave him
The next day nagpunta uli akong playground para maglaro. Pero wala si Hans don so naglaro na lang ako mag isa.
Habang nag slide ako may biglang tumawag sakin.
"Ella."
Hinanap ko kung sino ang tumawag sakin at pag tingin ko sa likod ko si Hans tumatakbo papunta sa direksyon ko. Nang makalapit na siya sakin sinabi niya na maglaro daw kami. And naglaro nga kami hanggang sa umaya na kami dahil sa pagod. Nagpahinga kami sa upuan.
"Hans"
May tumawag kay Hans. When we turned around it was his Mom.
"Mom. Why are you here po?" He asked her Mom
"Susunduin na kita. Aalis tayo ng papa mo ngayon kaya kailangan mo ng maligo." She's fixing Hans' shirt
"Oh okay po. Mommy si Ella nga pala kaibigan ko." He said
"Hello Ella ang ganda mo namang bata. Anong apelyido mo?." Tanong ng Mommy niya
"Saldivar po." I answered
"Ah wow. Ella, halika kuhanan ko kayo ng picture ni Hans para maalala ka namin." His Mom said
Nagtabi kami ni Hans at nag smile ng kumuha ng picture yung Mommy niya samin.
YOU ARE READING
You're Still The One
RomanceA story of a childhood friends. PS: This is not a long story, you should not expect too much. This is my first published wattpad story. Every chapter are consist of 1k+ words, because I already think of it as a not so short story and because I want...
