69

379 10 1
                                    

June 30, 2020
11:59 pm

Ada:
I know I told you I won't leave, but I still did. No words will be enough to tell you how sorry I am. But I really am sorry, Owen. I never intended to hurt you in the first place.
When I first left you years ago, humingi ako ng favor noon may Patrish. Yes, magkakilala talaga kami. But I told her to never tell you that we know each other. Sabi ko, alagaan ka. Make sure na magiging okay ka kahit wala na ko sa tabi mo. And I'm glad that within three years of being together, she made you whole again. Malaki ang utang na loob ko sakanya.
Alam kong alam mo na ang tungkol sa sakit ko. This is my second heart already. Hindi na niya kaya, kailangan ko na naman daw magpalit ng puso. Nakakatawa, ano? Parang manika lang ako na papalitan ng damit kung tratuhin ng mga doktor. Hanggang ngayon kasi, wala pa rin talagang gamot kaya hanggang heart transplant na lang ang pag-asa ko para mas humaba pa ang aking buhay.
Kaso pagod na ko, Owen. Hindi ko na kaya. Masyado nang masakit... di ko na talaga kaya.
I'm sorry.
But before I go, I want you to know... I love you. Always will.

Hello (Epistolary #1) [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon