My Enemy Is My Stepbrother... :/

Κεφάλαιο 1ο

Μ: Θέλω να είσαι ευγενική και να μην κάνεις παράπονα για τίποτα! Οι άνθρωποι μας ανοίγουν το σπίτι τους.

Μου είπε η μαμά μου για εκατοστή φορά μέσα σε μία ώρα.

Κ: Εντάξει μαμά.

Σε μια ώρα θα πάμε να μείνουμε με την νέα σχέση της μαμάς μου. Έχει και έναν γιο.

Τον έχω δει μία φορά όλο και όλο.

Το όνομά του νομίζω πως είναι Αντρέας.

Για τον γιο του δεν ξέρω καν την ηλικία του ούτε το όνομά του.

Για εμένα είναι δύο άγνωστοι....

Δεν θέλω να πάμε αλλά βλέπω την μαμά μου χαρούμενη μετά από χρόνια και δεν θέλω να της το χαλάσω.

Ανέβηκα στο δωμάτιό μου να ντυθώ.

Έβγαλα την μπλούζα της πιτζάμας μου για να βάλω μία άλλη.

Έβαλα την μπλούζα και εκεί που έβαζα τα μανίκια ένας οξύς πόνος διαπέρασε το δεξί μου χέρι.

Κοίταξα προσεκτικά και είδα πως η πληγή που μου έκανε ο Στέφανος ή μάλλον, η μελανιά που μου έκανε ο Στέφανος ήταν αρκετά έντονη και ευαίσθητη.

Τώρα θα μου πείτε "Ποιος είναι ο Στέφανος;"

Θα σας πω εγώ ποιος είναι ο Στέφανος.

FLASHBACK:

Φεύγω από το κυλικείο με τον καφέ στο χέρι και κατευθύνομαι προς το τραπέζι των κοριτσιών.

Έτσι όπως περπατάω κάποιος πέφτει πάνω μου και όλος ο καυτός καφές χύνεται επάνω στην λευκή μπλούζα μου.

Σηκώνω το κεφάλι μου και βλέπω το αναμενόμενο.

Ο μαλάκας ο Στέφανος.

Σ: Πας καθόλου καλά κοπέλα μου;

Κ: Εγώ ή εσύ ρε ηλίθιε, κοίτα πως με έκανες.

Του είπα νευριασμένη κοιτώντας την κατεστραμμένη μπλούζα μου.

Σ: Καλά σιγά τα αυγά μια μπλούζα είναι.

Όκευ.

Ήρθε η ώρα για εκδίκηση.

Άρπαξα τον καφέ που κρατούσε στα χέρια του ο Στέφανος και τον έλουσα με το ζεστό ρόφημα.

Με κοίταξε με τα χαρακτηριστικά του έντονα και τις γροθιές του σφιγμένες.

Με έπιασε δυνατά λίγο πιο κάτω από τον αγκώνα.