Catches Series 1: The Heiress Downfall[ON GOING]

Chapter Sixteen

Two years had passed, wala ng masyadong gulo ang nangyayari sa buhay ko. Naging maayos na ang araw-araw ko, enjoying every moment with everyone that is around me. That's what I've learned, enjoy every moment anytime pwede silang umalis at wala ka ng maririnig na kahit anong maririnig sakanila.

Dito lang ako sa condo nanatili, hindi naman ako mag-isa dahil dito narin tumira si Lacey. Maayos narin naman kami ni Mama at umu-uwi naman ako doon. Dito lang kami sa condo pag school days dahil mas convenient at mas malapit sa school. Lumapit narin naman kasi si Lacey sa SU ng mag senior high kami. Provided rin kami ng driver lalo na at patuloy parin ang pag te-training ko.

Papunta ako ng school ngayon ng biglang tumawag si Ate Clau.

[Neillian]basag ang boses ni Ate Clau na ipinagtataka ko

"Ate anong nangyari?are you ok?"Nag aalalang tanong ko

[Neillian, pumunta ka ngayon sa Santos hospital, ngayon na!na aksidente si Tita]. There'a a part of me hopping that I just misheard what Ate Clau said

"W-hat?"My voice broke

[Bilisan mo, Neillian]sabi ni Ate na umiiyak parin

"Kuya sa Santos hospital po muna tayo,"Sabi ko sa driver ko

Halos Hindi na ako makapag isip ng maayos, kung ano-ano nalang ang mga scenario ang pumapasok sa isip ko. Pilit kong binabalewala, iniisip na sana hindi malala ang nangyari kay mama, Hindi ko kayang mawala siya. Pagkasabing pagka sabi ng driver na dumating na kami, agad-agad akong bumaba halos magka dapa-dapa na ako. Nang makita ko si Ate Clau agad akong lumapit sakanya.

"Ate anong nangyari!?"agad kong tanong sakanya, ang bilis na ng paghinga ko, hinihingal pa ako

"Nabangga raw yong taxing sinasakyan ni Tita, grabe daw yong pagkabangga, nag aagaw buhay rin yong driver. Halos sirang sira nga ang sasakyan, nahirapan rin silang kunin sila sa loob"Umiiyak na sabi ni Ate

Sobra akong nanghina sa narinig ko. Pa-paanong nangyari to? Bakit ganito? 

"Nasan ang mama mo?"Mga ilang minuto lang dumating narin si Papa

"Nasa OR pa, mag-iisang oras nadin daw sa loob" Sagot ko

Napapakit si papa, nanghihina narin siya. Nakasandal siya sa wall habang ako nakaupo at pariho kaming tulala. si Ate Clau naman, umalis mona dahil may trabaho pa siya dito lang din naman sa hospital. Halos 3 oras ang lumipas bago lumabas ang doctor.

"Who's the family of the patient?"tanong ng doctor agad na tumayo si Papa at nag pakilala, tumayo narin kami ni Ate Clau 

Halos hindi ko maintindihan ang sinabi ng doctor ang naintindihan ko lang naapektohan ang utak ni mama dahil sa lakas ng pagka bagok, na comatose siya. Napaiyak ulit ako ng sinabi ng doctor na maalit daw ang chance na magising pa si Mama.

Isang buwan na ang lumipas hindi parin nagigising si mama, pero may heart beat parin siya, sabi nga ng doctor na lumalaban daw si mama. Halos sa hospital na ako tumira. Hinding-hindi talaga ako mawawalan ng pag asa na gigising siya, hindi pa kami nagkabonding ni mama at sinisiguro kong gagawin namin yun kapag gigising na siya, patuloy parin akong umaasa.

"Neillian, wag mo masyadonge drain ang sarili mo. Hindi matutuwa si Tita pag malalaman niya ang pinag gagawa mo halos kulang ka na sa pahinga. Galing sa school dito ka na dumiditso, magpahinga ka naman ng maayos nandito naman kami papalit sayo sa pagbabantay kay Tita" Sabi ni Lacey

halos nandito na lang kasi ako parati, hindi na nga ako tumitira sa condo. Hindi kasi ako mapakali, kahit unti unti ng tinatangap ng sarili ko na pagtitignan ko si Mama walang malay pero hindi ako susuko.