ASİ PLATONİK

34. bölüm

Sonunda eve gelebilmiştim. Denetleme işinin çokta zor olacağını düşünmemiştim ama fazlasıyla beyin ve göz yorucuydu.

Arabadan inip marketten aldıklarımı topladım ve eve doğru gittim. Kapımın önünde gördüğüm bedenle kaşlarım çatıldı.

SJ: Burada ne işin var?!

BH: Beni yanlış anladın. Sadece, yorgun olduğunu düşündüğüm için yardım etmek istedim. Bide...

Arkasında sakladığı çiçek demetini uzattı.

BH: Bunlar senin için..

Çiçeklere bakıp gülümsedim. Tekrar gözlerine baktığımda umut dolu gülüşle bana bakıyordu.

Bir anlık gülümsememi silip kaşlarımı kaldırdım.

SJ: Sence, bir demet çiçeğe kanar mıyım?

Başımı iki yana salladım.

SJ: Beni hiç tanımamışsın.

Gözlerimi ondan çekip kapıyı açtım.

BH: Yah, neden kabul etmiyorsun ki? Bunların hepsini senin için seçtim..

Kapıyı açıp içeri girdiğimde peşimden gelmiş ve içeri girmişti.

SJ: Hoşuna gitmediyse, başka kıza ver. Arkamda dolanmak zorunda değilsin.

Mutfağa geçtiğimde konuşarak beni takip ediyordu.

BH: Hayır. Ben başkası için değil, senin için aldım. Lütfen, kabul et...

Ona döndüğümde çiçeği bana uzatmış, bekliyordu.

SJ: Tamam. Alıyorum ama çiçekler solmasın diye. Seni affettiğimi sanma..

Çiçekleri aldım ve bir kap bulup suya koydum.

BH: Neye kızdığını bir bilsem..

Arkamı dönüp ona baktım.

SJ: Anlamı yanlış cümleler kuruyorsun bana... Şimdi bildin mi?

BH: Ama özür diledim?

SJ: Sana durduk yere tokat atıp özür dilesem? Hoşuna gider mi?

BH: Benden özür dilemen hoşuma gider, evet..

Kaşlarımı çattım.

SJ: Deneyelim, istersen?

BH: Y-yok, denemeyelim..

Gözlerimi devirip tekrar ona döndüm.

SJ: Neyse, yemek hazırlamam gerek. Uğraştır beni. Ya da niye seni eve aldıysam.. alışkanlık olmuş!

Sırıttığında arkamı dönüp elimdekileri yerleştirmeye başladım.

BH: Sen git üstünü değiştir. Hatta duş alıp rahatla. Yemeği ben hallederim. Yorgun geleceğini söylemiştin...

SJ: Hayır, olmaz. Evde senin gibi bir sapık varsa, duş alamam. Hem, yemek yapmayı mı biliyorsun sen?