Dream S1: Dream School[Full]

Chapter 3: M.R Zhang

چپتر ۳: آقای ژانگ

پس از برخورد عجیبشون با پسرای بد مدرسه، همه از اونا دوری میکردن که البته اصلا برای بکهیون مهم نبود و سهون از همین روی تازه وارد خوشش می اومد.اما ظاهرا پسر کنارش اینطور نبود.از نگاه های بقیه سرش رو پایین انداخته بود.پسری که کریس خرگوشک صداش زده بود.

   کمی که جلوتر رفتن،دو پسر جلوشون سبز شدن.یه پسر بامزه با لپ های باد کرده و عینک گردی که به چهره اش می اومد و یه پسر با چشمای کشیده و لبخندی که چال گونش رو نشون میداد.

  پسرها وقتی تعجب تازه واردها رو دیدن،سریع خودشون رو معرفی کردن.پسری که چال گونه داشت گفت:«من ییشینگم.ژانگ ییشینگ ولی چون اسمم سخته میتونید لی صدام کنید.و بله باید بگم چینی ام.اینم همکلاسیم شیومینه.کیم شیومین.خب ما سال دومی هستیم. شما چطور؟؟اسمتون چیه؟»

   سوهو با لبخند دستش رو جلو برد و گفت:«سلام من کیم سوهوام.اینم پسرخالم بیون بکهیونه. هردومون سال دومی هستیم.پس ممکنه هم کلاسی باشیم.»لی خیره به لبخند سوهو که لبهای صورتیش رو زیباتر میکرد دستش رو جلو برد و دست داد.بعد با تعجب گفت:«شاید به تو بخوره ولی...»

   بکهیون که خوب منظور لی رو فهمیده بود گفت:«جهشی خوندم.این هیونگ عزیزم هم که میبینی به خاطر من جهشی نخونده چون میدونه من بهش نمیرسم.»

   شیومین با لبخند گفت:«پس تو همسن سهونی.اونم یه سال جهشی خونده.البته تو دارودسته کریس ووه. راستی،به نفعتونه باهاشون در نیوفتین. از من به شما نصیحت.اهان. و اما مسئله مهم،هیچ وقت لی رو اذیت نکنین»

  ابتدا لی چشماش به قدری گرد شد که بکهیون نگران بود از حدقه بیرون بزنه و بعد چنان اخمی کرد که بکهیون نگران بود ابروهاش تا روی دماغش کشیده شن و بعد چنان نیشگونی از شیومین گرفت که اینبار سوهو نگران بود دست شیومین قطع شه.

   شیومین فریادی زد و لی زیر لب غرید:«حالا خوبه خودت میدونی نباید اذیتم کنی»سوهو که زمزمه لی رو شنیده بود پرسید :«چرا؟؟»و شیومین پشت سوهو پناه گرفت و همون طور که دستش رو با دست دیگش نوازش میکرد،گفت:«چون لی پسر معلم ژانگه»

سوهو:«معلم ژانگ کیه؟؟»

شیومین:«معلم ادبیات کره ایمون.»

   بکهیون با تعجب گفت:«یه چینی معلم کره ایه؟؟»و همین حرف اخمی روی صورت لی نشوند.اخمی که با حرف سوهو از بین رفت و جاش رو به لبخندی چال دار داد.

   سوهو:«چه ربطی داره؟؟اتفاقا چون چینی بوده کره ای رو تخصصی تر یاد گرفته.من یکی که برام مهم نیست معلم کیه.من عاشق زبان کره ایم.»و لی خوشحال شد.بالاخره کسی بود که پدرش رو مسخره نکنه. هر چند حتی خود لی هم درک نمیکرد چطور پدرش بهتر از یک معلم کره ایه.