ZAMAN İPLİĞİ

KADER✔️

YORUM YAZMAYI UNUTMAYIN!!

BOL YORUM VE VOTE UNUTMAYIN!!

YAZIM HATALARININ OLDUĞU YERDE UYARIN Kİ GÖZÜMDEN KAÇAN YERLERİ DÜZELTEBİLEYİM!!

HASSASİYETİN İÇİN TEŞEKKÜRLER...

Yıldırım hızıyla lavabodan çıkan öğretmen müdürün odasına girdi. Bu güne kadar kullanmadığı iznini kullanmak istemesi müdürü şaşırtsa da rapor alması gerektiğini bir kere daha hatırlatarak öğretmenin çıkmasına izin verdi. Telefondan gönderilen adrese bakarak gittiği evi izlemeye başladı. Elindeki çocuğun fotoğrafına kısaca bakarak pür dikkat  balkonu görünen evi izledi. o esnada apartmandan çıkan kadın ve elinden tuttuğu oğluna baktı. Bu çocuk Anadolu yıldızıydı.

''Hay maşallah.'' diyerek hayranlıkla daha çocukluk dönemindeki yıldızı izledi. yanındaki annesi olacak kadına da baktığında ufak bir şok yaşadı. Bu kadın yıllar önce daha lisedeyken bir dönem boyunca silah eğitimlerine giren kadındı. 

'' Kader denilip geçilmemesi lazım.''

Tamam. Şimdi gözlerimi açabilirsem yaşananların bir rüya olduğunu ve o araba kazasından sonra hastanede olduğumu anlayacağım. Kendi kendime gazı vererek zorda olsa gözlerimi araladım. Tabi ki beyaz tavan yerine kırmızı desenli bir tavan duruyordu. Oflayarak etrafı incelemeye başladım.
Ama sadece mum ile aydınlatma olduğu için pek bir şey göremiyordum. İyice ayaklanıp çadırdan dışarı çıktım. Herkes büyük otağın önüne yığılmıştı. Kolumdan tutulmamla arkamı döndüm ve serayla burun buruna geldik. Sera gergince sırıtarak:

- Uyandın mı?

Salakça gülüp:

-Yok, ben hala uyuyorum.

Bana mal mısın bakışı attıktan sonra gerginliğinden bir şeyler döndüğünü anladım.

- Sera yine ne halt yedin?

- İçeride konuşalım mı?

Kafamı önden sen diye uzatınca önden o arkadan ben çadıra tekrar girdik. Gergince:

- Kayra, ilk başta ne kadar iyi yaptığımı düşünsem de sonlara doğru tereddütteyim ama o da hak etti yani.

- Sera yoksa Metehan'a mı bir şey yaptın. Kızım Allah belanı vermesin ne yaptın bari?

İçimden alacağım cevabın korkusunu yaşıyordum.

- Yok, Metehan'a değil, kardeşine yaptım.

İlk cümlesine derin bir oh çeksem de ikincisinde:

- Ne... Ne yaptın?

- Kayra işte... Of... Bir şey olur mu?

- kızım Ne olur mu? Adam veliaht.

- Ya... Bir şey daha var tarihte de tahta Metehan çıkmıyor mu? Bu nerden çıktı?

- Evet, Metehan çıkacak ama...

Yine her zamanki gibi dinlemeden konuşarak:

- Kayra... Bizim buradan gitmemiz lazım. Hadi arabanın yanına gidelim. Biraz daha kalırsak bu Tigin midir nedir beni yaşatmaz.

Ufak gülerek

- Ne yapacaksın? Bizim buraya gelmemiz için beni ikna eden sensin. Şimdi ayılar, kurtlar, kuşlar vardır. Hiç gidemem oraya.