Married To A Gang Captain (2016)

Chapter 4 - Troubleketeers

Chapter 4 - Troubleketeers

EMINA YESHA

"Okay, we're leaving na, anak." wika ni Mama at hinalikan ako sa pisngi. "Ingat ka, Yesha." tinignan niya naman si Chance. "Take care of our daughter, hijo."

Nagbow naman si Chance. "I will, Ma'am."

Natawa si Mama. "Just call me 'Mom', hijo."

"'Dad' naman sa'kin. Hahaha." singit ni Papa.

"O-okay... Mom and Dad." sagot ni Chance.

"Don't let anything bad happen to our daughter, hijo." paalala ni Papa at nagpaalam na sila sa'min.

Huhu! Wala na sila! Waaaaah! Kami na lang nandito! Huhu!

"A-ano nang gagawin natin?" tanong ko kay Chance na pinapatay sa tingin 'yong sahig. Poor floor. Condolence.

"Uhh..."

Paika-ika akong naglakad papunta sa sofa at dahan-dahang umupo. Ang sakit pa rin ng nasa ibabang parte ko eh. Huhu.

"Does it still hurt?" tanong ni Chance na nasa tabi ko na pala. Kalahi niya ba si Flash? Nando'n lang siya kanina eh, tapos biglang katabi ko na. O baka nagteleport? Wow! Ang astig naman pala ng asawa ko!

"M-medyo.." sagot ko.

"Sorry."

Napatingin naman ako sa kanya. Naka-tungo lang siya.

"Bakit ka nagsosorry?" tanong ko. Wala naman siyang ginawang masama sakin ah? O baka nagsosorry siya dahil do'n sa nangyari kanina sa kwarto niya?

Waaaa! Bakit ko ba naalala 'yon?! Ayan tuloy, namumula na ang buong mukha ko! Huhu!

"I think..." humina ang boses niya kaya hindi ko na masyadong maintindihan pa 'yong sinabi niya, "...napagod yata kita kagabi."

"Huh?" tanong ko.

"N-nothing." mabilis na sagot niya at nagpunta sa itaas.

"Problema no'n?" tanong ko sa sarili at napakamot na lang sa ulo ko.

***

Haaayy! Ang boring naman dito! Hindi pa kasi bumababa si Chance hanggang ngayon. Namatay na yata 'yon do'n. Pero, syempre, joke lang 'yon.

Ah! Papuntahin ko kaya sila Yna? Oo, tama, tama! Para umingay naman ang bahay na 'to!

Calling The Troubleketeers..

Yup. Conference call ang ginawa ko. Hihi!

"Konnichiwa!" (Yna)

"Hello?" (Menchie)

"What?" (Claudia)

Sinagot nila! Yes! Parteh-parteh~!

"Yo, guys! Pwede ba kayo pumunta dito?" bago pa sila makapagsalita ay nagsalita ulit ako, "Please, please, please with chocolate, strawberry, vanilla on top!"

Pumayag kayo please!

"Awtsu. I can't say no." (Yna)

"Sure, Yesh!" (Menchie)

"...fine." (Claudia)

Hehehehe. Yaaaay!

"Yeheeet! You guys are the best! Text ko na lang sa inyo kung saan!" sabi ko.

"So wala ka sa bahay niyo?" gulat na tanong ni Menchie. Alam nila kasing bawal ako na tumatambay sa ibang bahay or gumagala kahit na gustong-gusto ko lumabas.

"U-um, ano, w-wala..."

"Eh?! Alam ba 'yan ng parents mo, unnie?" tanong naman ni Yna.

"Oo... Sila pa nga nagpatira sa'kin dito eh." sagot ko.

"Who's with you?" tanong ni Claudia.

Kinabahan naman ako sa tanong ni Claudia. Ang seryoso kasi ng tono niya eh! Katakot!

"'Y-yong... 'yong..." Waaa! Bakit 'di ko masabi? Huhuhu!

"I'm waiting." malamig na saad ni Claudia.

"Yah! You're scaring Yesha, unnie!" (Yna)

"Gusto ko din malaman. Hehehe." (Menchie)

"'Y-yong... asawa ko... ang k-kasama ko..." pautal-utal na wika ko. Kinakabahan talaga ako!

Katahimikan...

"NANDAYO?!" (Yna)

"ANO?!" (Menchie)

"WHAT THE HECK?!" (Claudia)

"Waaaaa! 'Wag ka magmura, Claud! Huhu!" iyak ko.

"Unnie! Claudia!" saway sa kanya nila Yna.

"Text your address, Emina. I'm going there." malamig na utos sakin ni Claudia then she hung up.

"Waaaaah! Galit si Claudia!" iyak ko.

"Eh kasi naman.." usal ni Menchie.

"Text us your address, too, Yesh!" sabi ni Yna. "Bye!"

"Sayonara!"

"Bye din!"

Natapos ang call na basa ang mga pisngi ko dahil sa mga luha ko. Eh kasi naman eh, ayoko ng nagagalit sa'kin si Claudia. Actually, ayoko ng may nagagalit sa'kin. Huhuhu!

Tinext ko naman na agad sa kanila ang address ng bahay na 'to. Nalaman ko 'yong address ng bahay na 'to kasi nakasulat 'yon do'n sa maliit na papel na nakadikit sa refrigerator.

Napapunas naman kaagad ako ng mga luha ko nang marinig ko na may nagdoorbell.

"Baka si Claudia na 'yon!" Ang bilis naman niya.

Agad akong nagpunta sa may pinto at pinagbuksan ang nagdodoorbell.

Nagulat nalang ako ng makakita ng isang 'di pamilyar na lalake na may kasama pang 9 na lalake na nasa harap ng pintuan ng bahay ko–este namin. Nakablack leather jacket, black jeans, at black leather boots sila. Waaaah! Alam ko ang suotan ng mga 'to ah!

"Waaaaa! Mga magnanakaw!" sigaw ko at sinarahan agad ng pinto 'yong lalaking nasa harap ko pero naiharang niya ang braso niya kaya naipit iyon.

"Ouch..." sabi niya.

Binuksan ko ulit ang pinto at guilty-ing napatingin sa braso no'ng lalake. Namumula iyon! May bakat pa nga eh! Hala! Huhuhu! 'Di ko naman sinasadya eh!

"Waaaaaa! Kuya, sorry na! Sorry! Huhuhu!" paghingi ko ng tawad at yinakap siya. Sabi kasi ni Mama mabisa daw sa pagcomfort ang mga yakap.

Nanigas naman siya. Hala, baka masyadong mahigpit ang yakap ko? Naiipit ba siya?

"Emina Yesha Sejuru-Rochefort." tawag ng isang napakapamilyar na boses.

Waaah! Buong pangalan ko 'yon ah!

Bumitaw ako sa pagkakayakap at lumingon do'n sa tumawag sa'kin.

Gulp. Si Chance pala 'yon.

Waaaah! Bakit ang sama ng tingin niya sa'kin?!

"You. Cheater."

Waaaaaah! Wala akong masamang ginagawa! Huhuhuhu!