Bloody Love/ Dark Montero series #2 [Completed]

Chapter 44

ZELLE POV

"What?, you accept it?" hindi makapaniwalang tanong niya sa kanyang lolo habang nasa living room.

Prente namang naka-upo ang matanda "It's already time apo, we have your sister already everything is well okay; panahon na para bumalik sa totoong buhay" seryusong ani ng lolo niya.

Napahawak sa sentido si Zelle "Lo, we have ate nga pero she doesn't know anything pa, and she's not yet ready" naiinis na utal ni Zelle at hinang napa-upo.

"Apo, we can help her to remember if we will engaged her on the life that she used to do before, at hindi ko naman sinabi na ipapaharap ko siya sa lahat" napakunot noo si Zelle sa sinabi ng lolo niya.

"Don't tell me?" tumango ang kanyang lolo "Ikaw muna ang haharap at gagawa ng trabaho niya hanggang sa makaalala at maging handa ang kapatid mo"

Dismiyadong umiling si Zelle at napasandal sa sofa "You make everything worst lo, I'm thankful nga na kasama natin si ate dahil siya na ang hahawak but still ako pa din" reklamo niya.

Nadinig niya ang buntong hininga na ginawa ng lolo niya "Alam ko mahirap sa parte mo ito, but i already said yes to Montero at hindi ko na maibabalik pa ang salitang binitiwan ko sa kanya last week"

Napahilot sa noo si Zelle "What else I can do; kailan ba yan?" tanong niya

"Next week, sa greece" she shut her eyes at pagud na sumandal sa sofa.

Hindi siya sumagot habang nag-iisip, ang plano naman talaga ay kapag bumalik na ang ala-ala ng kapatid magbabalik sila, bubuhayin nila muli ang pinatay nilang organization they already talked and summoned all the remaining ally and mga tauhan nila and they're waiting for our que pero hindi ata masusunod ang plano dahil nag desisyon mag-isa ang kanyang lolo.

"You both okay?" napalingun silang dalawa kang Eunice, she's standing near the stairs while looking at them

She nod "Have you drink your med?, dadating mamaya ang doctor para e check ka" malamig na tanong niya

"Yeah done, Okay" iksing sagot nito.

Muli itong umakyat sa kwarto kaya nag decide si Zelle na sumunod paakayat at pumasok sa sariling silid. Padapa siyang humiga habang inis na ginulo ang buhok.

"Tell me what's the problem?" nagulantang si Zelle dahil hindi man lang niya napansin ang pagpasok ng ate sa kwarto.

Nagpabalil-balik ang tingin niya sa pinto at sa kapatid "Nagulat ba kita?" deretsang tanong nito.

"Not so, akala ko kasi nakapasok kana sa kwarto mo. Hindi ko lang napansin na pumasok ka" hilaw na sagot niya.

Nag kibit balikat ang kapatid "So what's the problem?" kuryusong tanong nito habang nag-iikot sa kanyang kwarto.

She observed her sister movement, wala talaga siyang nadidinig na ingay sa lakad nito "Stop staring at me Zelle and answer my question"

Binalik niya ang attention sa mukha ng kapatid "Wala naman" pagsisinungaling niya.

Her sister stop and kinuha ng ate niya ang family picture nila, they were like five years old that time "I heard your conversation with lolo, i dont know what you both really talk about, my responsibility as an heir, but the thing is sa sinabi mo kanina I'm not ready because i haven't retrieved my memories yet"

Binalik niya ang picture frame sa taas ng drawer at binalingan siya ng pansin, ilang beses pa na nilunok ni Zelle ang sariling laway dahil nauhaw siya sa titig ng kapatid and hindi makapag-isip dahil sa gulat "Ano, it's hard for me to explain ate kasi alam kung maguguluhan ka lalo na at wala kapang idea about our real life"