4|🐚

703 57 3
                                    

Medya; Umut

Hırkamın eksikliğini çekiyordum. Onun kokusunu alamadığım için karanfil koklamaktan helak olmuştum. 

Metroda boş boş karşıda ki afişlere bakıp müziği mırıldanıyordum. Ardından kapılar açıldı ve o girdi tüm endamıyla. İki yana ayrılan saçları, masmavi gözleri ve 1.80 boyu ile tüm kızların bakışlarını üstüne almıştı. Metro bu gün kalabalıktı. O girerken yanımdaki teyze kalktı ve yanım boşaldı. Kalbim güm güm atarken bakışlarımı ondan çektim. Yanımdaki şefaf şeye bakmaya başladım. 

O sırada burnuma dolan kokuyla gözlerimi kapadım. Nefes alış verişimi hızlandırdım. O kokuyu daha çok içime çekmek istiyordum. Ardından müziğim sesini biraz kıstım ve kokuyla mayışmaya başladım. Uyku bastırırken karşı ki cama göz ucuyla baktım. Yüzünü bana çevirmiş gülümsüyordu. 

İçimi kaplayan mutlulukla gözlerimi kapadım ve kendimi uykuya teslim ettim.

🐚

Uyandığım anda başımın onun omzunda olduğunu hissetmemle sıçradım. Hemen ayağa kalktım ve çantamı taktım.

"B-ben özür dilerim. Uyumuşum." deyip ona bakmadan koşar adım metrodan çıktım. Onun boynuna sarılıp uyumayı özlemiştim sanırım. Hem onun durağı geçmemiş miydi? Beni uyandırmak istemediği için mi yaptı bunu? Beni önemsedi mi? 

Yüzümdeki gülümsemeyi daha da büyütüp metrodan çıktım ve otobüse bindim.

🐚

Esila; Bak, o hırka benim için çok önemli.

Esila; Bağımlıyım diyorum. 

Esila; Ev buram buram karanfil kokuyor. Ama onun hırkası gibi olmuyor.

Esila; O gibi olmuyor işte. Bağımlısı olmuşum. Uyuyamıyorum.

Esila; Lütfen...

Hırsız; Peki.

Esila; Ne?

Hırsız; Tamam vereceğim. 

Hırsız; Ama bir bedeli olacak.

Esila; Söyle.

Esila; Tamam kabul.

Hırsız; Daha söylemedim.

Esila; Sen hiçbir şeyin bağımlısı oldun mu?

Hırsız; Evet

Esila; O zaman anlaman gerekir beni.

Hırsız; Bedeli şimdi öğrenmeyeceksin.  

Hırsız; Zamanında öğrenirsin.

Esila; Ya yapmazsam ;)

Hırsız; Zorunda kalacaksın.

Esila; Anlamasam da uzatmayacağım.

Hırsız; Yarım saat sonra Kafe'ye gel.

Esila; Sapık değilsin değil mi?

Hırsız; Aynen baya sapığım ben.

Esila; Hangi kafe?

Hırsız; Kafe işte.

Esila; Ha şey, Kafe.

Hırsız; Bir insan neden Kafe'nin adını Kafe koyar ki.

Esila: 10 dakikaya oradayım.

Hırka | TextingWhere stories live. Discover now