In Trouble Again

Φανταστικό Αγόρι

Μολις πηρα εξιτήριο... Και ναι.... Η αληθεια ειναι οτι τα πράγματα περιπλεχτηκαν λιγουλακι.... Ο Αρης συγχωρεσε τον Αλεξ καθως ο ηλιθιος (Αλεξ) ειπε πως εγινε καταλαθος και πως δεν νιώθει τιποτα για μενα....

Αλλα ξες κατι; .... Δεν θελει ο κυριος Αλεξ μια; δεν θελω εγω 100!!!!

Ειμαι στο αμαξι του Νικου με τον Νικο και τον Πανο... Ο Πανος δεν εχει μιλισει καθολου απο το νοσοκομειο... Δεν τον καταλαβαίνω αλλα οποτε γυρνω να τον κοιταξω εχει ενα ανυσυχο βλεμμα και λιγο λυπημενο θα ελεγα... Ο Νικος δεν ξερει τιποτα οπως και εγω... Ειπαμε απλα να το αφήσουμε ετσι και θα μας πει οταν ειναι ετοιμος....

Νικος:Εε τσουπρα μου ξυπνα φτασαμε σπιτι σουυ!!

Μου ειπε ο Νικος με βλαχικη προφορα και σκασαμε στα γελια εκτος απο τον Πανο... Αχχχχ δεν ξερω τι να κανω.... Τους φιλησα και τους δύο στο μαγουλο και μπηκα μεσα στο σπιτι μου...Νιωθω περιεργα.... Εχω ενα κακο προαισθημα.... Ανέβηκα πάνω στο δωματιο μου... Ο Αρης δεν ξερω που ειναι... Και δεν με νοιαζει!!! Αυτο που εκανε ηταν απαραδεχτο αλλα... Δεν με νοιαζει καθολου για αυτον ουτε για τον Αλεξ εκαναν τις επιλογες τους.... Εβαλα τα ακουστηκα μου, το μπουφαν μου, πηρα το κινητο μου κλειδια και εφυγα, πηγα για περπατημα....

Εκει που περπατουσα ειδα μια φιγουρα... Πολυ γνωστη... Σκοτεινη... Αθλια... Διεστραμμένη... Άρρωστη... Μισητη απο μενα... Εμεινα κοκαλωμενη και τον κοιτουσα οσο αυτος με κοιτουσε με ενα πονηρο χαμογελο... Με πλησιαζει.... Βγαζω το κινητο μου απο την τσεπη μου και αρχιζω να κανω πισω βηματα... Τρεμοντας προσπαθω να πληκτρολογισω τον αριθμο του Πάνου αλλα δεν μπορω....

Τον κοιταζω... Το βλεμμα του σκληρενει... Οι γωνιες του σφυγγονται... Με κοιτα με ενα χαμογελο αρρωστημενο... Ενα χαμογελο που με κανει να θελω να ξερασω... Σοβαρευει και αρχιζει να έρχεται πιο γρηγορα προς το μερος μου... Πεταω τα ακουστηκα προς αυτον και αρχιζω να τρεχω ουτε εγω ξερω που....

Οχι... Οχι παλι αυτο το συναίσθημα.. Του φοβου... Της αγωνιας... Ακουω καποιον να τρεχει πισω μου... Αυτός ειναι....

Τρεχω ακομα πιο γρηγορα και στριβω σε ενα σκοτεινο σοκακι που τελικα αποδειχτηκε πως ειναι αδιεξοδο... Γυριζω να τον κοιτω και πισωπατω μεχρι που η πλατη μου χτυπα στον τοιχο πισω μου....

Εκεινος με πλησιαζει και περνει μια τουφα απο τα μαλλια μου και την παει πισω στα αυτια μου... Αϊδιαζω με το άγγιγμα του και χτυπαω το χερι του......