Little Do You Know

Chapter 6

Ο Δημήτρης μπαίνει στο γραφείο του Φίλιππου, εκπλήσσοντάς τον ευχάριστα. Μόλις βλέπει τον παλιό του συνάδελφο, σηκώνεται για να του δώσει μία φιλική αγκαλιά.

"Πόσος καιρός πάει;"

"Θα'ναι, δεν θα'ναι τρία χρόνια που άφησα το γραφείο."

"Ναι, θυμάμαι. Ένας λαμπρός δικηγόρος έφυγε από το γραφείο του Δανέζη, για να ακολουθήσει τα δικά του όνειρα. Λοιπόν, τα κατάφερες;"

"Είναι νωρίς για να πω ακόμα κάτι τέτοιο. Αλλά το γραφείο πάει καλά. Έχω κάνει πελατεία. Αλλά πες μου για εσένα. Έχω καιρό να μάθω νέα σου."

"Δεν έχω να σου πω κάτι καινούριο. Όλα όπως τα ήξερες είναι. Η δουλειά όπως βλέπεις συνεχίζει μια χαρά και είμαι ικανοποιημένος."

"Μα, καλά για δουλειές θα μιλάμε τώρα; Άλλα πράγματα έχουν σημασία." Του λέει με υπονοούμενο, αλλά ο Φίλιππος συνεχίζει να τον κοιτά δίχως ιδέα για το τι εννοεί.

"Καλά είσαι τελείως μπούφος; Για γυναίκες μιλάω."

"Ναι. Και;"

"Πώς πάει το άθλημα;"

"Με ξέρεις τώρα. Δεν είμαι των σοβαρών σχέσεων."

"Και ακόμα αναρωτιέμαι τον λόγο. Αλλά σκέφτηκα τόσος καιρός πάει, όλο και κάποια θα έχεις γνωρίσει. Αλλά απ'ότι κατάλαβα μάλλον συνεχίζεις ακάθεκτος με γνωριμίες της μίας βραδιάς."

"Καλύτερα, μακριά από εμάς οι δεσμεύσεις."

"Α, φίλε, εδώ θα τα χαλάσουμε. Να μιλάς για τον εαυτό σου."

"Μπα, μπα. Σοβαρεύτηκες; Πώς και αυτό το ξαφνικό; Εσύ είσαι ορκισμένος εργένης. Χειρότερος ακόμη και από εμένα!"

"Όχι, απλά το φιλοσόφησα λιγάκι και είμαι πλέον έτοιμος να σοβαρευτώ."

"Μάλιστα. Τέλος πάντων, τώρα δεν γίνεται να μιλήσουμε για αυτά. Τι λες να συναντηθούμε αργότερα να τα πούμε;"

"Τι δεν θα πεις στην κολλητή σου, την Αθηνά;" Τον ειρωνεύτηκε ο Δημήτρης.

"Μην μου μιλάς για αυτήν, γιατί της τα έχω πολλά μαζεμένα." Μίλησε θυμωμένος και μόνο στην αναφορά του ονόματός της.

"Ω, ανήκουστα πράγματα. Τι όλα ίδια μου λες τόση ώρα; Για να μη μιλάς εσύ έτσι για την δεσποινίδα Κομνηνού, θα πρέπει να βρίσκομαι σε παράλληλο σύμπαν, δεν εξηγείται αλλιώς."

"Ανοησίες! Απλώς κατάλαβα επιτέλους τι φίδι έτρεφα στον κόρφο μου."

"Τώρα ποιος είναι ο ηλίθιος;"