Defy The Game (COMPLETED)

Chapter 31

Please follow @beeyotchupdated on twitter for real time tweet if any story got updated. Thank you.

#DTG31 Chapter 31

"Wait... who's Zaldivar?" tanong ni Niko.

"The one we interviewed before for Legal Counselling?"

"Oh... She's tough."

"She is," sagot ni Sancho. "Did a little research when I learned that she'll replace Borromeo, and her record's impressive, as well. Practiced litigation before going to prosecution."

Agad akong tumingin kay Vito.

Isang segundo.

Sa isang segundo ay nakita ko ang pag-aalala sa mukha niya... pero nang makita niya akong naka-tingin sa kanya ay agad siyang nagbigay ng maliit na ngiti.

"I met Atty. Zaldivar before," biglang sabi ni Shanelle. "Your lies won't hold up in court, Vito... She'll see through your lies—fod god's sakes, kahit sa akin hindi naka-lusot iyang kasinungalingan mo. Are you really willing to throw everything you worked hard for? Your entire life?" tanong niya habang sandaling tumingin sa akin. "Are you sure?"

Walang nagsalita.

Ngayon lang ako natakot sa katahimikan.

"Shanelle—"

"Your lies won't hold up, Vito."

"Look, I know that you're worried—"

"Damn right, I am! Ako lang yata sa inyo ang nasa tamang pag-iisip na nag-aalala. What the fuck, Niko? Sancho? I thought you're his best friend? Bakit niyo sinusuportahan iyong katangahan ni Vito?!"

Walang nagsalita sa kanila.

Pero alam ko.

Kasalanan ko.

"It'll be okay," mahinahong sagot ni Vito.

"Paano kung hindi, Vito? Are you willing to risk it? Reclusion temporal? Are you really willing to go to prison for 12 years? Naiintindihan mo ba 'yun? This is not a fucking game. You'll get imprisoned. You'll get disbarred. This is your life and freedom we're talking about," mahinang sabi ni Shanelle pero ramdam na ramdam ko ang diin sa bawat salita niya.

Kung pwede niya lang siguro akong sisihin...

Pero hindi niya naman kailangang sabihin.

Biglang may kumatok mula sa labas.

Binasag ang katahimikan.

"Think about that," sabi ni Shanelle habang seryosong naka-tingin kay Vito. "You've been here for what? 3 days? Imagine staying here for 12 years, Vito. Fucking imagine that," dagdag niya bago binuksan ang pinto at mabilis na lumabas.

Tanging tunog ng pagsara lang ng pintuan ang narinig namin. Bumabalot ang katahimikan hanggang sa marinig ko na ang tibok ng puso ko.

Isa.

Dalawa.

Tatlo.

Wala pa ring nagsasalita.

"Just... please get Tali for me," sabi ni Vito bago ako inalalayan ni Niko para lumabas. Pero bago pa man masara ang pinto ay lumingon ako para tignan si Vito... Agad na parang piniga ang puso ko nang makita ko kung paano niya takpan ang mukha niya gamit ang mga kamay niya na para bang pagod na pagod na siya.

"Vito," pagtawag ko sa kanya.

Alam kong narinig niya ako...

Pero ni hindi siya lumingon.