Russian Roulette (Book 1 of RR Trilogy)

Roulette #40

Chapter 40 

(Kiss)

Gulat pa rin siya habang nakatingin sa akin. Humakbang ako ulit upang mawala na nang tuluyan ang distansya sa pagitan namin. My heart never stopped beating wildly as I do that.

"H-Hi..." I only managed to say.

Napakurap-kurap siya na parang nagising sa realidad. Unti-unting umangat ang kanang kamay niya at hinawakan ang pisngi ko. Pagkatapos ay tinitigan ang mga mata ko ng matiim.

"You're real," bulong niya na para bang hindi makapaniwala sa nakikita.

I smiled. "Yes, I am."

Binitawan niya ang pisngi ko at bumaling muli sa siyudad. Mukha pa rin siyang hindi makapaniwala nang tingnan iyon ng ilang sandali.

"I was just staring at that city a while ago, thinking that you were there enjoying your normal and happy life," bumaling muli siya sa akin ngayon. "And now, you just appeared before my eyes. I thought I was hallucinating again."

"I'm really here now," I assured him.

"You came back," puna niya. "Why?"

I was a bit taken aback with his question. Does he still not want me here? Or he's just pretending not to want me back?

"Alek called me."

Nandilim ang mukha niya at nawalan muli ng ekspresyon ang mga mata. Kapagkuwan ay umatras siya ng kaunti at sumandal muli sa railing, kaharap ang tanawin.

Tumabi ako sa kanya at hinarap rin ang siyudad. Ilang minuto kaming tahimik pareho. Kinakapa ko pa ang mga sasabihin ko sa kanya. We were away from each other for three weeks only, but it feels like a long time to me.

"Why did you really come back?" Basag niya sa katahimikan. Nilingon ko siya ngunit nanatili lamang ang tingin niya sa harapan.

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko para ilihis ang sakit na lumukob sa puso ko. "I wanted to see you again," pag-amin ko. "I wanted to check your condition. Alek told me you're getting worse."

This time, lumingon na siya sa akin. Mataman niya akong tinitigan kapagkuwan ay sarkastiko siyang tumawa. "Do you know why I had to let you go?"

"I don't know. I was confused why you suddenly let me go," bahagya akong natigilan nang mabasa ko ang samut-saring emosyon sa kanyang mga mata. He's being vulnerable now. He's showing me the real him. "Would you tell me why?"

Nanatili ang seryosong titig niya sa akin. Bahagya ring umigting ang kanyang panga na para bang pinipigilan niyang magalit. 

"I did that... to save you from me," umiwas siya ng tingin. "And now, you're here again. How the hell will I do that if you keep on coming back?"