Haters to lovers....or not

Κεφάλαιο 6

Μαρία POV

Η ώρα είναι 17:58 και εγώ 18:00 πρέπει να είμαι στο εστιατόριο-παιδότοπο που δουλεύω. Να σημειωθεί ότι στον παιδότοπο είμαι. Κανονικά δούλευα το πρωί αλλά άλλαξα με μία κοπέλα η οποία δεν μπορούσε να πάει το απόγευμα. Εκτός ότι θα σχολιάσω 02:00 και ότι θα αργήσω γιατί ξεχάστηκα δεν θα πάω στο σπίτι της Μυρτώ με τα κορίτσια. Δεν ξανά κάνω χαρές σε κανένα. Και έχω και κακό προαίσθημα (που να ξέρες).

Στην δουλειά άργησα 8 λεπτά και ευτυχώς δεν ήταν εδώ το αφεντικό γιατί θα τα άκουγα τώρα. Είμαι τυχερή. Και τώρα πρέπει να βάλω μια σειρά στο χάος που γίνεται στον παιδότοπο. Καλά αυτήν η Ελπίδα δεν προσέχει τίποτα. Απορώ γιατί την κρατάει ακόμα. Δύο φορές έχουν χτυπήσει παιδιά γιατί αυτήν καθόταν με το κινητό ή φλέρταρε με τους γονείς των παιδιών. Καλά ούτε το ότι έχουν γυναίκα και παιδί δεν τη σταματάει την παλιό τσούλα. Τέλος πάντων πολύ ασχολήθηκα με αυτήν και λέροσα την γλώσσα μου.

Και ξαφνικά εκεί που δεν το περιμένω δύο παιδικά χεράκια τυλίχτηκαν γύρο μου. Γυρνάω και βλέπω την μικρή Μελίνα. Την σηκώνω και την περνώ στην αγκαλιά μου.

Μαρία:Γειά σου Μελίνα μου.

Μελίνα:Γειά σας κυρία.

Είπε με την γλυκιά παιδική φωνή της. Είναι τόσο γλυκιά.

Μαρία:Δεν σου έχω πει να με λες Μαρία? Εξάλλου όμοια με τον αδερφό σου τον Παύλο είμαι.

Μελίνα:Ναι αλλά εδώ τα άλλα παιδάκια σας λένε κυρία. Οπότε είσαι η κυρία μου.

Και τότε εμφανίστηκε ένας και μοναδικός Παύλος. Πεθένω. Ναι καλά καταλάβετε είναι το κρας μου εδώ και ένα χρόνο.

Παύλος:Γειά σου Μαρία. Τι κάνεις? Πάλι σε βασανίζει η μικρή?

Είπε και της τσίμπησε το μάγουλο να σημειωθεί ότι την είχα ακόμα στην αγκαλιά μου. Λιώνω ένα ασθενοφόρο να έρθει να με πάρει.

Μαρία:Γειά σου Παύλο. Καλά είμαι. Όσο όμως για το αν με βασανίζει ο μικρή αμφιβάλω είναι η καλύτερη και η αγαπημένη μου εδώ μέσα.

Μελίνα:Άρπα την.

Είπε η Μελίνα και βάλαμε τα γέλια. Την άφησα κάτω και πήγε με τα άλλα παιδιά να παίξει. Και έμεινα εγώ και ο Παύλος.

Παύλος:Λοιπόν τι νέα?

Μαρία:Τίποτα το σπουδαίο. Εσύ?

Παύλος:Μία από τα ίδια.