Haters to lovers....or not

Κεθάλαιο 21

Τα χείλη μας σχεδόν ακουμπούσαν και τελικά...

Ακούστηκε η πόρτα να ανοίγει

Μυρτώ:Δεν μπορείς να μαντέψεις ποιον σου φέραμε.

Είπε μα μόλις είδε εμένα και τον V έτσι έμεινε να μας κοιτάει. Και τότε μπαίνει και η Μαρία μέσα.

Μαρία:Τι έγιν...

Εγώ έσπρωξα τον V από πάνω μου και αυτός έπεσε απαλά δίπλα μου. Και μείναμε όλοι να κοιταζόμαστε. Μέχρι που ακούγετε μια πολύ γνώριμη φωνή να μιλάει στα Ελληνικά.

Δημήτρης:Τι θα γίνει ρε παιδιά να μπω μέσα ή να κάτσω έξω?

Τέο:Δημήτρη?

Δ:Έτσι υποδέχεσαι τον μέλλοντα αδερφό σου εσύ? Ωραία είσαι?

Τέο:Και να ΄θελα να σηκωθώ δεν μπορώ.

Δ:Σε ζάλισε κιόλας η ομορφιά μου?

Τέο:Αι από εκεί μωρέ ψωνάρα.

Δ:Και τότε γιατί δεν συκώνεσαι?

Τέο:Γιατι έπεσα από κάτι σκάλες και στραμπούληξα το πόδι μου.

Δ:Δηλαδή είσαι ανάπηρο?

Μυρτώ:Και μάλλον κάναμε χαλάστρα.

Είπε σιγά και ευτυχώς δεν το άκουσε ο Δημήτρης γιατί μετά εκτός από την ανάκριση των κοριτσιών θα πέρναγα και από αυτόν. Ο V απλώς είχε μείνει μα κοιτάει το πάτωμα. Μέχρι που σηκώθηκε απότομα από τον καναπέ.

V:Εγώ να πηγένω.

Είπε και έφυγε απο το σπίτι χωρίς να χαιρετήσει κανένα. Ούτε καν εμένα. Μα την τον έπιασε?

Δ:Ποιος ήταν αυτός?

Τέο:Ενας φίλος.

Δ:Γιατι έφυγε έτσι?

Τέο:Δεν ξέρω. Θα του έτυχε τίποτα.

Δ:Ααα οκ.

Τέο:Εσύ πως και ήρθες?

Δ:Ηρθα να δω την αδερφή μου. Κακό είναι?

Τέο:Και βέβαια όχι. Ίσα ίσα χάρηκα που είδα τον γύπα μου.

Δ:Ει δεν μπορείς να με λες πλέον έτσι.

Τέο:Και γιατί παρακαλώ?