Trace of Fate (COMPLETED)

Chapter 6

SANYA's POINT OF VIEW

My online class starts for weeks and I'm not new to this kind of alternative learning 'cause I took summer classes when I was in elementary because I used to get failing grades. My schedule is fine, not that too much hassle kaya lang hindi pa ako sanay na mag-adjust sa pang-umagang schedule dahil iyon na lang daw ang slots for schedule of subjects.

"Finally! Happy long weekend!" bati ko sa sarili ko nang matapos na ang huling klase para sa week na 'to.

My classes for a week are Monday, Tuesday, and Wednesday kaya the rest days will be my rest day talaga.

Oh! Time to cook for dinner na.

I was about to stand when my phone suddenly rang so I accepted the video call request of Lily.

"Hey, how are you?" she cheerfully asked.

"Heto, katatapos lang ng online class ko. How about you?" tanong ko pabalik.

"As usual, namimiss kita. You know what, nakaka-stress ang Accounting instructor ko kasi ang dami niyang pinapasagutan sa amin and I can't help but to curse her!" reklamo niya sa kabilang linya.

As a future educator, nasaktan ako sa sinabi niya kasi 'di ba baka mangyari rin sa'kin. I'm guilty now kung paano ko isumpa ang mga subject teacher ko dati dahil sa boring ng classes.

"Then stop studying. Hahahaha" I joked.

"Hahahaha. If only I could, Sanya" natatawang tugon niya.

"Wait, Carmen is requesting for a video call too. Sagutin ko lang para tatlo tayo sa usapan" paalam ko at in-add ko na si Carmen.

"Hi, Carmen! How are you?" magiliw kong bati sa kanya.

I saw Lily rolled her eyes pero hindi ko na pinuna.

Hindi ko alam kung bakit mainit ang ulo niya kay Carmen given that she is my best friend. Everytime I ask what's between the two, mas lalo lang naiinis si Lily that's why I chose to ask Carmen at ang sabi niya, hindi niya raw alam.

Okay, wala akong napala kaya hinayaan ko na lang mag-initan silang dalawa basta huwag ko lang makikita at huwag lang may masaktan sa kanilang dalawa.

Bago pa makasagot si Carmen, sumingit na si Lily.

"I'm sorry, Sanya but I have to leave now. Hindi ko kasi gustong makasama ang taong outsider" she said before leaving.

Unease ang ngiti ni Carmen. I just shrugged my shoulders.

"Don't mind her. Maybe she has a red day kaya bitchy mode" I awkwardly spoke.

"Lagi naman siyang masungit sa'kin. Ayaw niya akong nakikita" natatawang sagot niya.

Nagkamustahan lang kami at nalaman kong sa Canada na siya mag-aaral because she has to. I told her my current situation and said I'm living with my cousin because I need his help.

Matapos ang usapan namin ay tumungo na ako agad sa kusina para maghanap ng makakain and as usual ay may prutas na kasama sa meal.

Arvie is not home yet but every time I call him for emergency, he's always there kahit na marami nang nagbago sa pagitan ng closeness namin. Siya pa rin ang Arvie na nagsilbing kuya at childhood friend ko and he really cares. Sa lahat ng check ups ko ay lagi siyang nandyan hanggang sa ngayong alam na namin ang kasarian ng magiging baby ko. I can't wait to see my angel.

ARVIE's POINT OF VIEW

Mabilis lumipas ang mga linggo, August na ngayon at malapit na rin ang pagkikita-kita ng pamilya ko at pamilya ni Reign para sa marriage proposal na mistulang business lang din ngunit hanggang ngayon ay hindi pa ako nakakagawa ng paraan para makaalis sa pesteng sitwasyon na 'to.