Μπελας

Κεφάλαιο 2

Πσ: φώτο Έλπις στο κεφάλαιο

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΛΠΙΣ

Φοράω το μαύρο μου κολλητό τζιν, δεν είναι και τελείως κολλητό, αλλά εφαρμοστό, μια μπορντό πλεκτη και λεπτή μπλούζα, αφήνω τα καστανά μαλλιά μου ελεύθερα και απλά τα χτενίζω, έχω την χωρίστρα στη μέση και έχουν μάκρος μέχρι την πλάτη μου, αγονοιώ να τα μακρίνω! Και αν και σπάνιο άμα κάτσω κάτι χρόνια στον ήλιο το χρώμα τους ανοίγει και ίσως να δεις για μια στιγμή λίγο ελάχιστο τόσο δα κόκκινο....όσο για τα μάτια μου...δεν θέλω να πιάσω κουβέντα....είμαι μεγάλα και...εμ...πολύχρωμα να το πω?? Είναι μέλι με πράσινες ραβδώσεις και κάτι τέτοια, όταν κλαίω, σπάνιο πολύ σπάνιο, γίνονται πράσινα, και μερικές φορές στο φως. Αλλες στο σκοτάδι γίνονται σκούρα καφέ τι στο διάολο δηλαδή με εκνευρίζουν, όταν γεννήθηκα ήταν μαύρα, στην βάπτιση μου κρυστάλλινα γαλάζια, ατό Δημοτικό μελί και τώρα είναι...ούτε και εγώ ξέρω τι!!!

''Μπζζζζζ Μπζζζζζ'' πρέπει να ήρθε η Ερμη... Αργχ δεν είμαι έτοιμη....θέλω να φάω κάτι πριν φύγω. Σηκώνω το κινητό μου

''Να πω πηγαίνετε εσείς γιατί θέλω να φάω μια πρώτα, απλά πάρε με να μου πεις που κάτσατε...σορρι...'' της απολογούμαι....

''Σίγουρα??'' με ρωτάει

''Ναι σίγουρα Μην ανησυχείς..''την διαβεβαιώνω

''Οκ θα σε περιμένουμε'' λέει

''οκ τα λέμε αργότερα'' λέω και το κλείνω.

Αφού έφαγα, πήγα στην πόρτα, έβαλα τα Μπορντό vans μου, το μπουφάν μου και την έκανα από την πολυκατοικία. Έβαλα τα ακουστικά μου και άρχισα να χάνομαι στην μελωδία των skillet, bullet for my Valentine και άλλα παρόμοια.

Ξαφνικά ακούω φωνές οι οποίες διακόπτουν τη μουσική που φωνάζει στα ακουστικά μου, τα οποία βγάζω και άκου κάτι μουρμουρες, βογγητά, και ήχους από πράγματα να συγκρούονται, όπως λένε η περιέργεια σκότωσε τη γάτα. Πλησίασα στο σοκάκι, οι φωνές γίνανε ποιο δυνατές και άρχισα να καταλαβαίνω τους διαλόγους, οι φωνές υποθέτω πως είναι από δύο τύπους τις ηλικίας μου

''Μαλάκα! Εσύ φταις εξαιτίας σου!!!'' λέει η μια φωνή έξαλλη

''Πίστευε ότι θες, Λες και με νοιάζει η γνώμη σου'' απαντάει η άλλη

'' Αργχ! Ακριβώς αυτό! Επειδή δεν σε νοιάζει τίποτα και κανείς έγιναν όλα!!!'' λέει γριλιζοντας ο άλλος

Έφτασα τώρα 10 βήματα μακριά τους αλλά δεν φαίνεται να με πρόσεξαν. Το καστανόξανθο αγόρι με τα πράσινα μάτια πετάει στον τοίχο με δύναμη το αγόρι με τα μαύρα μαλλιά λαό μπλε μάτια, το ξανθό δίνει μια μπουνιά στο άλλο και αυτό ματώνει στο χείλος, πράγμα που δείχνει μα τον εξαγρίωσε και να πλησιάζει απειλητικά το ξανθό δίνοντας του μια μπουνιά στη μύτη με αποτέλεσμα τι ξανθό να πέσει στο έδαφος και να στάζει αίμα η μύτη του