Gizli Güç / TAMAMLANDI / DÜZENLENECEK

60. Bölüm : Patlama

Fire'ın odasına doğru giderken kendime engel olmaya çalışıyordum ama nafile...

Olmuyordu. O benim her şeyimdi. Ölüsü da dirisi de...

Onu ölü sandığım 10 yıl işkenceden farksızdı. Onu özlemiştim. Tenini, kokusunu...

Öfkesini bile özlemiştim!

Odasına girince onun kokusu dört bir yanımı sardı. Tıpkı son 10 yıl boyunca odasına girdiğim gibiydi her yer.

Bu odaya 10 yıldır sadece ben ziyarete geliyordum. Bir de arada Daren...

Onun kokusu burnuma dolduğunda huzurla gülümsedim. Limon kokusu... Fire'ın limon kokusu...

Hafif esen rüzgar penceresinden ona vuruyordu. Üşümüş gibi kollarını kendine çekti. Yorganını alıp üzerine çektim.

Bir şeyler mırıldandı ve yüzünü bana döndü. Ona dokunmak istedim ama sonra hemen vazgeçtim. Hızlı ve seri ama sessiz adımlarla odadan çıktım.

Sırtımı duvara yaslayıp öylece durdum.

"Onu görmeye geldin, değil mi?"

Sağından gelen sesle kafamı Daren 'e çevirdim.

"Evet. Ama... Sadece üstünü örtüp çıktım."

"Evet, biliyorum. Mutlu musun? Döndüğü için yani..."

İkimizde susmak istemiyorduk ama konuşacak konu da olmadığı için direniyorduk işte. Çünkü Daren normalde böyle sorular sormazdı.

"Elbette. Peki... Ya sen?"

"Onu özlemiştim. Gel dışarı çıkalım."

İkimizi de dışarı ışınladım. Banka oturup sessizce durduk.

"Onu üzüyorsun."

Dedi birden bire. Evet, bunun farkındaydım.

"Biliyorum. Ben de üzülüyorum."

Dedim ona karşılık.

"O halde neden?"

"Daren... 10 yıl geçti. Bilmem farkında mısın? İkimizde değiştik. Şartlar değişti. İnsanlar değişti. Yalnızca bedeller var."

"Haklısın. Yalnızca bedeller var."

O da biliyordu. Fire'a gidersem Kath'i kaybederim. Ve benim Kath'i kaybetmeye niyetim yoktu. Fire'dan sonra yüzümü güldürmeyi başaran ilk insanı kendimden soğutamazdım. Bu kadar bencil olamazdım.

"Kath için... Onun için Fire'a dönmüyorsun."

"Evet... Daren... Fire gittikten sonra beni güldüren ilk kişiyi bırakamam. Bu kadar bencil olmamalıyım. Kath... Ah! Beni çok seviyor."

"Sen de Fire'ı çok seviyorsun."

Bu bir soru değildi. Bu zaten bilinen bir gerçekti. Yine de onaylama gereği hissettim.

"Öyle."

Sessizlik hüküm sürerken Fire gelip ikimizin arasına oturdu.

"Merhaba."

İkimizde şaşkınlıkla ona baktık.

"Hadi ama Storm! Biri odama girecek ve ben bunu fark etmeyecek miyim? Tamam aradan çok çok uzun zaman geçmiş olabilir ama yeteneklerim her zaman benimleydi. Ve Daren... Koridorlarda daha sessiz olmalısın."

Şaşkınlığımız iki katına çıkmıştı.

"Sen... Bizi mi dinledin? Hepsini?"

Diye sordu Daren şaşkınlıkla. Fire ise kıkırdadı. Onun gülüşü ne kadar da güzeldi.