Chasing Rainbows

13: The art of denying

Jealousy my ass.

“I'm not jealous, okay? Wala akong pake kung dinitch ako ni Timothee for ate Rini o kung mas close na si Sam kay Connor, wala akong pake.” Diin ko pa. Akmang magsasalita pa si Esther nang dumating na ang isang waitress bitbit bitbit ang inorder namin.

“Your call, Coco.” She sighed in defeat bago nagsimulang kumain. Sumulyap naman ako sa labas ng kainan kung saan nakatalikod mula sa amin si Connor at busy sa telepono.

Lumamig sana ang pagkain niya o kaya madapuan sana ng langaw para sumakit ang tiyan niya.

“Coco, tingin ka sa harap.”

Bigla akong siniko ni Esther sa tagiliran, I gave her a confused and annoyed look pero para lang itong tanga na nguso ng nguso sa tapat namin. Hindi ko alam kung bored nanaman siya o ano pero lumingon nalang din ako.

Pusang gala.

Halos mabilaukan ako sa sarili kong laway nang makita si Ate Rini na kunot-noong nakatingin sa akin, parang kinikilala niya ako o ano. Kaya labag man sa kalooban ko ay itinaas ko ang kamay ko at kumaway sa kanya.

“Coco!” She beamed. Akala ko tatayo siya at lalapit sa amin o kaya naman ay kawayan din sana ako pabalik, you know para lang civil tingnan, but she didn't.

Ate Rini stood up, hindi para lumapit sa amin, pumunta siya sa counter kung saan parang nakikipagtalo si Timothee sa tindera. Natigil lang si Tim nang kalabitin siya ni ate Rini at tinuro ako.

Teka, tinuro ako?!

“Omg he's looking yata for you!” Gatong ni Esther and I can't help but be flustered by the thought. Parang tanga, ba't naman ako hahanapin ni Timothee?

“Bebe girl!”

Ayokong ngumiti. Ayoko.

Nahihiya kong tinaas ang kamay ko at nakangiting kumaway kay Timothee na nakangiti nang nakatingin sa akin.

Akala ko ii-snob niya din ako tulad ng ginawa ni ate Rini pero halos atakihin ako sa puso nang maglakad ito palapit sa direksyon namin, si ate Rini na tuloy ang nakikipag-away doon sa tindera.

“T-Timothee.” I stuttered habang nakangiti sa kanya. Sabing hindi ako ngingiti eh.

“I've been looking all over for you girl. Akala ko nakaalis na kayo.”

Seryoso?!

“Um, hindi pa naman. Bakit sana?” Napasapo ako sa noo ko mentally. Bakit ang formal ko pakinggan? Asan ang confidence na inipon ko? Bakit biglang naglaho?

“Ibabalik ko sana yung payong mo girl, oh.” Inalis niya mula sa balikat niya ang tote bag na dala niya saka naghalungkat mismo sa harapan namin. “Ito, thankie so much ah!”

I blinked thrice. “N-No problem, anytime.” Huminga ako ng malalim bago inilagay yung payong sa bag ko. “Hindi kana sana nag-abala pa na pumunta dito para lang ibalik 'to.” I scoffed. Nahihiya ako syempre.

“Ano? Girl no, plano ko na rin talagang dalhin ditey yung mga friends ko kaya lang ayern.”

Pahiya.