Wattpad Original
There are 5 more free parts

Prologue

23.8K 638 296
                                    

Prologue


"Thank you for flying with WTS Airlines! We hope to see you soon and fly with us again!" Pagbati ko sa bawat pasaherong dumaraan sa harapan ko. Hindi 'ko na mabilang pa kung ilang beses ko nang binitiwan ang linyang iyon. Even if it was part of our job, some people don't deserve it.

Namimilipit na ang legs ko at puputok na ang pantog ko, but I need to smile and show my gratitude to every passenger na bumababa ng aircraft. Ikaw ba naman lumipad ng ilang oras at magkaroon ng mga pasaherong super atrimida at ang daming requests. Sinong hindi mapapagod, girl?

Kung pwede lang sabihin, Thank you for flying with us. We hope na hindi na kayo bumalik mga bwisit! Thank you! But nope, professionalism should be on the top of my head.

All-day tayo, serve rito at doon. But it's my job and I'm happy with it. Meron lang talagang mga pasaherong gusto kong sabunutan sa sobrang arte. Gaya nitong susunod na pasaherong bababa ng eroplano.

"Thank you for—" Hindi ko naituloy ang sinasabi ko ng bigla niya akong irapan ng tingin. 

Ganda ka girl?

I'm smiling widely, pumuputok na nga ang blush on ko, but this old lady still had the nerve to be mad at me. Siya na nga 'tong nakatapon ng tubig sa katabi niya, siya pa 'tong parang balyenang sigaw na sigaw. The usual Karen. Kung pwede ko lang iripan 'yon during work, baka bumaligtad din ang mundo no'n. Pero ayokong matanggal sa trabaho and we were trained to cope with this kind of situation. I can handle hundreds, thousands of Karen's. Pektusan ang labanan.

When all the passengers left the craft, we secured every seat and overboard cabin if something has been left or went wrong.

"Cely, look!" Caro shouted my name to catch my attention, she's one of my crewmates on this flight. Kababayan girl. Batchmate ko rin no'ng training days.

Nagmadali naman akong pumunta sa last row ng seats kung nasaan siya. Lumuhod siya sa roon at natigilan pa ako saglit.

"Oh, girl, anong gagawin mo riyan?"

"Adik! I'm not doing any disgusting here!" sagot niya saka dahan-dahang tumayo. Inaalalayan niyang 'wag umakyat ang suot na palda kaya magkanda ngudngod ang mukha sa upuan. "Look!" Itinaas niya ang kanang kamay na may suot na gloves and there she was holding a red-hot thong.

"Oh, shit! Kanino 'yan?! Ang dirty ha!"

She chuckled at inilalapit pa sa mukha ko. Lumayo ako sa kanya kasi kadiri. Duh, I wouldn't want someone else's pussy in my face. I want a long, girthy—hehe. Dumi rin ng isip anyway, we're in Vegas and that's one thing I'm looking forward—hindi 'yong girthy, but the city itself.

"So true! Hindi man lang nakatiis makarating sa hotel room nila! Kaya pala nang mapadaan ako at nalingon ko sila. The girl has her purse on her lap while the guy who was I think forty years older had a blanket over his hands...and what do you think what they're doing?"

Parehong naningkit ang mata namin at naglaro ang mga labi. We burst into a laugh, but we immediately calm down before the pilot could hear us. Ang saya siguro mangalikot ng masikip na butas habang lumilipad. And by what I mean, paglilinis ng pusod, okay? Dirty who?!

"And how could this girl walk out of the craft ng walang panty?"

"Baka refreshing!" tawa pa ni Caro. 

"Basa ba ang upuan? Akala nila hindi tayo mahihirapan diyan. These passengers couldn't wait to land before they could all do that." Hinawakan ko ang sentido ko at umiling-iling. "Anyway, itapon mo na 'yan sa basurahan. Hindi na 'yan babalikan. I'll just go back to check my area, later na lang, sis!"

Waking Up in VegasWhere stories live. Discover now