het geheim van harry styles||een Larry Stylinson fanfic

chapter-15-

Sorry dat ik een tijdje niet heb geüpload maar had geen inspiratie

(Pov Harry)

"Uhm ja daar wou ik je eogenlijk over spreken." Zayn kijkt me vragend aan maar stapt dan naar achter om me binnen te laten. Als we eenmaal op de bank zitten begin ik te vertellen. Als ik klaar ben kijkt Zayn me geschokt aan. "Wow, en dan te bedenken dat ik jullie misschien nooit meer had kunnen zien..". Hij kijkt shuldig naar de grond. "Het maakt niet uit, maar ik kwam eigenlijk om je iets te vragen. De persoon die ons ontvoerd heeft, die ken ik, en hij is gevaarlijk. Ik wil niet dat dit nog eens gebeurt. Dus wou ik je vragen of je me kunt helpen hem te..." ik kan mijn zin niet af maken. De gedacht is te verschrikkelijk.

"V-vermoorden?!" Vraagt Zayn geschokt. "Nee! Nee! Dat niet. M-mijn idee was om hem hier weg te jagen. Ik heb alleen iemand nodig die de politie kan bellen als het fout gaat." Hij knikt. "Maar. Hoe bedoel je 'als het fout gaat'?" Ik moet het hem nu wel vertellen anders begrijpt hij het nooit. "Ik.. ik ben een... een vampier." Hij kijkt me verbaast aan. "Je maakt geen grapje?" Ik schud mijn hoofd. "Ik help je." Zegt hij zelfverzekerd. "Oké, laten we gaan." Zeg ik nonchalant en ik sta op. "Wacht nu?!" Hij staat op en kijkt me geschokt aan. "Ja. Nu. Louis denkt dat ik hier blijf en dat ik vanavond pas terug ben." Zayn knikt en we gaan weg.

"Weet je eigenlijk wel waar hij is?" Vraagt Zayn halverwege. "Er zijn maar 2 mogelijke plaatsen waar hij kan zijn. Dus ik ben erg zeker waar hij is ja." Als we bij de bosrand aankomen ga ik stilstaan. "Wat i er?" Vraagt Zayn. "We gaan even wat sneller. Kom op mijn rug." Hij kijkt me verbaast aan. "Wah?" Hij twijfeld maar springt dan op mijn rug. "Hou je goed vast." Op vampier snelheid ren ik naar de fabriek. Als we op het terein zijn laat ik Zayn van mijn rug zakken. We lopen naar binnen en niet veel later hoor ik de gil van een vrouw. "Hij is hier." Zeg ik en ik ren in de richting van het geluid met Zayn op mijn hielen.

We komen bij een kamer. De deur staat op een kier en binnen staat Jason met een vrouw in zijn armen. Ze heeft bijtwonden in haar nek en haar blik is gevuld met angst. Ik doe de deur open en ga naar binnen. "Blijf hier." Fluister ik naar Zayn. "Harry! Wat een aangename verrasing! Wat doe jij nou weer hier?!" Roept Jason en er verschijnt een duivelse grijns op zijn gezicht. "Ik kom iets doen wat ik al veel eerder had moeten doen." Zeg ik kalm en ik zet een stap in zijn richting.

"Juist. Maar er is 1 klein probleem." Zegt Jason en hij kijkt denkend. "Wat dan?!" Zeg ik uitdagend. "Ik ben het daar niet mee eens. Ik wil hier niet weg. Ik vermaak me hier wel." Zegt hij en hij komt ook dichterbij staan. "Nou dan heb je pech Jason. Je gaat en je komt nooit meer terug. Je kan zelf kiezen hoe." Hij begint te lachen. "Ha! Je denkt dat je mij weg kan jagen! Laat me niet lachen!" Roept hij. Ik word kwaad en ren naar hem toe waarna ik hem bij zijn keel grijp." Wat zei je? Ik hoorde je niet!" Hij pakt mijn armen en probeert ze weg te duwen. Ik verstevig mijn grip en til hem van de grond. "De keuze is aan jou Jason! Of je besluit weg te gaan en niet terug te komen. Of je sterft hier." Zeg ik boos maar kalm.

(Pov Zayn)

Wat? Harry zei toch dat hij hem niet zou vermoorden?! Ik ga bij de deur zitten die half open staat. Ik zie iemand met krullen, een man met lang blond haar vasthouden tegen de muur. "En hoe wou je dat gaan doen dan, Styles?" Zegt de man met het blonde haar moeizaam. "Ow, dat is heel simpel Jason! Heel simpel!" Het maakt me bang om Harry zo te zien maar ik durf niet in te grijpen. Die Jason laat Harry's armen los en stompt hem vol in zijn maag. Harry laat hem los en krimpt in elkaar. Snel ga ik weg bij de deur zodat ik biet opgemerkt word.

CLIFFHANGER! i know you like it! I know you like cliffhangers!!!